Haar leef-tijd was op

Janneke Schotveld is een Nederlandse kinderboekenschrijfster. Meerdere boeken kregen reeds een bekroning. Samen met Annet Schaap biedt ze lees-, schrijf- en dierbevorderende programma's aan.

Amir is een tienjarige jongen. Zijn hond Oela en hij waren de beste vrienden maar Oela is er niet meer. Op de plaats waar Oela lag, naast z'n bed, komt een tapijt te liggen. Een vliegend tapijt met de naam Zoef. Zoef wil graag op avontuur en belooft Amir om samen Oela terug te halen. De reis brengt hen naar diverse manieren om om te gaan met verdriet. Kies je voor lol en plezier door het verdriet weg te duwen? Wentel je jezelf in medelijden?

De auteur brengt op een aanschouwelijke wijze diverse soorten manieren aan bod om met verdriet om te gaan. Vooral het einde maakt het boek heel sterk. Tussendoor brengt ze soms spreuken ter sprake die ze slechts eenvoudigweg opsomt. Dat vond ik ik wat minder goed uitgewerkt. Voorbeelden: 'Het gaat om de reis, niet om het resultaat.'; 'De manier waarop je wordt behandeld zegt niets over hoe waardevol je bent.' Toch geef ik het vier sterren omdat de schrijfster het thema uiteindelijk goed heeft vorm gegeven in dit verhaal.