Pakkend boek met wat flauwe afloop

Het boek heeft een fascinerend gegeven: een monument in de vorm van acht bomen, elke boom voor een gevallen militair in de Eerste Wereldoorlog. Er is zelfs een negende boom, waarvan niemand weet hoe die er komt. Mag zo'n monument worden afgebroken of verplaatst ter wille van de vooruitgang van het dorp?
Het boek leest prettig. De schrijfstijl is vlot. Er wordt veel verteld, er worden allerlei details genoemd, maar op een heel natuurlijke manier. Toeval speelt wel een wat te grote rol naar mijn gevoel. Dat de oma er zo bij betrokken blijkt, dat er zoveel materiaal wordt gevonden dat antwoorden op vragen geeft.
Ik heb al meer boeken over WO 1 gelezen, maar het kwam nu weer bij me binnen hoe gruwelijk een zinloos het allemaal was. Het boek tekent dat ook goed, zonder in té gruwelijke details te raken.
Het einde vond ik wat flauwtjes. Er kwam teveel op zijn plek.
Minpuntjes vond ik dat de projectontwikkelaar een lichte schurkenrol kreeg, die daarna niet meer terugkwam. Ook dat Rachel kennelijk moeite had om de rijke familie Hurst na te trekken - in internettijd!, en dat er niet wordt verteld dat zij die familie op de hoogte brengt van haar bevindingen. Die waren ook voor de familie Hurst van betekenis.
Sterke kanten: sociaal onrecht, rangen en standen (zowel in het burgerleven als in het leger), menselijke warmte en liefde.