Beetje langdradig dagboek

In dit boek lees je het dagboek van een dominee, die verlaten is door zijn vrouw. Je werk, of ik, heeft ze gesteld. Hij blijft achter met twee tienerkinderen. Zo goed en zo kwaad als het gaat, ploetert hij door met zijn werk en gezin.
Op het laatst is er een wat dramatische ontknoping, waarna dingen veranderen.
Het boek is op zich goed geschreven, vlot, je leeft makkelijk mee met de karakters, de schrijver gebruikt mooie taal. Toch ben ik niet heel positief over het boek. Ik ken de kerkelijke wereld vrij goed, en hoe hij de gang van zaken beschrijft in een kerkgemeente, is bijna een karikatuur. De dominee doet maar wat als hij een preek maakt. Als hij het niks vindt, komen er positieve reacties uit de gemeente, als hij er blij mee is krijgt hij geen feedback. Op zaterdagavond komt een kerkrentmeester vertellen dat de pastorie verkocht gaat worden, zo gaat dat niet in het echie. Bij een bijzondere dienst wordt de regie overgenomen door een jong meisje, dat ook op een karikaturale manier neergezet wordt in haar mooi zijn. En daartussen stukjes die voor mij echt aandeden, zoals de bijbelkring waar hij met gemeenteleden echt zoekt in de bijbel naar betekenis. Tussendoor loopt de vrouw/moeder in en uit en geeft eigenlijk vooral verwarring.
Dit alles wordt nogal herhalend verteld, waardoor het veel van hetzelfde is. De ontknoping is niet zo geloofwaardig, in mijn opinie.
Geen slecht boek, al met al, maar ook geen meesterwerkje.