Een ander beeld op partnergeweld.

Je kan zomaar verliefd worden op de verkeerde man… het overkomt Lotte.
Wanneer de poppenspeler (de man blijft naamloos in het hele boek want er zijn juridische restricties) haar in het midden van zijn wereld plaatst, wordt ze overdonderd door zijn aandacht en ze gaat compleet overstag. Zo compleet dat de eerste spreekwoordelijke rode vlaggen niet of incorrect geïnterpreteerd worden door haar. Ze vergoelijkt het allemaal, maar gaandeweg raakt ze toch helemaal verstrikt in zijn manipulatief web. Hij controleert haar volledig. Lotte raakt zichzelf helemaal kwijt en wanneer ze haar verhaal doet bij hulpverleners is het heel duidelijk dat het ‘systeem’ faalt. We moeten concluderen dat het niet-typische huiselijke geweld nog niet door iedereen (h)erkend wordt.
Als lezer volg je de destructieve relatie vanop de eerste rij. Meermaals kun je de wenkbrauwen fronsen en je verwonderen over de staat van de geestelijke gezondheidszorg in een toch geciviliseerd land anno 2024.
Het taalgebruik is heel bevattelijk en toegankelijk. Het werk is autobiografisch en kan een beetje opgevat worden als een vrij omvangrijk dagboek. Het boek kan zo op leeslijsten binnen diverse opleidingen in de sociale wetenschappen, al kan het voor een leek minstens zo interessant zijn om een ander beeld te werpen op partnergeweld.