Titel diepgaander dan het boek.

Maggie haar wereld is kleiner geworden dan zij zelf zou willen, net bevallen en verhuisd naar een dorp, burgerlijkheid ten top en voor zover ik begreep semiautobiografisch. De flashbacks naar de jeugd van Maggie in een gescheiden gezin en de latere opname van pa en hoe Maggie daar mee omgaat vond ik interessanter.

Van Kessel schrijft in korte zinnen, soms had ik het idee dat ik wat miste. De toon is wat ongemakkelijk, hulpeloos, gelaten, maar toch ook luchtig. Ik vond sommige passages grappig, maar de humor voelt ook vaak geforceerd. De buurvrouw is zo karikaturaal dat ze beter past in een kinderboek. De familie-interacties vond ik boeiend, maar ondanks de voor mij herkenbare emotionele verwaarlozing kwam Maggie niet echt bij mij binnen. Iets minder millennial en wat meer verdieping had meer indruk gemaakt.

Gelezen voor de Hebban debuutprijs.