Aangrijpend eerbetoon

Het boek is uit en ik ben er even stil van. Eddy van der Ley schrijft een boek als homage aan zijn goede vriend Peter Teggelaar die 30 jaar eerder samen met Marc Gilsing is omgekomen in de Sahara. Hij schrijft over hoe de vriendschap tussen hen is ontstaan, wat ze samen meemaakten en hoe de twee er toe gekomen zijn deze reis te maken. Dit alles tegen de achtergrond van de jaren 80 en 90 met zeer herkenbare tijdsbeschrijvingen. Vooral de heldhaftige getuigenissen van Peter en Marc zelf die in hun dagboek hun laatste dagen in de woestijn beschrijven, grijpen me erg aan. Ze schrijven hoe erg ze hun naderende dood voor hun naasten vinden. Op geen enkel moment vervallen ze in zelfmedelijden. Hoe vreselijk hun laatste uren geweest moeten zijn blijft gissen. Bij het gedeelte waar ze zich persoonlijk tot hun geliefden wenden en hen bij hun naam aanspreken, hou ik het niet droog. Wat een toppers waren/zijn deze mannen! De aan het eind van het boek toegevoegde foto's van Peter en Marc en hun dagboek maken het alleen nog maar aangrijpender. Dit boek is een aanrader geschreven in een vlotte schrijfstijl en is ondanks het treurige onderwerp doorspekt met humor.