Vlot verhaal met sterk einde

Als tegenover Manon haar vroegere buurjongen en pestkop Wessel komt wonen, wordt ze erg onzeker. Ze trekt alles in twijfel: haar huwelijk, haar vrienschap met haar beste vriendin Suus en haar werk en ze vraagt zich af of Wessel het nog steeds op haar gemunt heeft. Er gebeuren allerlei dingen die je als lezer ook aan het twijfelen brengen. Je voelt haar angst en onzekerheid en de auteur weet Wessel als een niet zo sympathiek iemand neer te zetten. Tegelijkertijd herken ik mezelf niet in de hoofdpersoon en denk tijdens het lezen vaker:" Kom op, bijt eens van je af". Als ze dat uiteindelijk doet, ben ik ook weer verrast over de manier waarop. Het boek leest vlot weg en heb je op een middag doorlezen uit. Het einde is zo onverwacht dat ik vind dat de auteur meer tijd had moeten nemen om dit verder uit te werken, maar een sterk einde is het!