Beeldspraak
Net als in het vorige boek gaat ook Tralies over het speurdersteam dat onder leiding staat van inspecteur Leyssens. Dit keer krijgen ze te maken met een pyromaan die de stad Leuven teistert. Maar daarnaast verdwijnen er ook vrouwen onder verdachte omstandigheden. Als het lijk van één van de ontvoerde vrouwen wordt gevonden, zetten Leyssens en zijn team alles op alles om de dader te pakken.
Bijzonder is dat Debbaut ervoor kiest om zijn verhaal vanuit drie perspectieven te vertellen, namelijk vanuit de dader, de ontvoerde meisjes en het politieteam. Dit deed hij in Scherven ook al, en het zorgt voor een verrassend vlot verhaal. Jammer is alleen dat de lezer zich niet kan identificeren met een van de personages, ze blijven stuk voor stuk ver van je af staan. Vooral de agenten van het politieteam worden erg oppervlakkig beschreven.
Het eerste hoofdstuk van Tralies is niet zo spannend, maar na het tweede hoofdstuk wordt het moeilijk om het boek weg te leggen. Er zit vaart in het verhaal en bovendien bevat het mooie beeldspraak als toen het zonlicht mijn oogleden kietelde en Nooit eerder had ik een cocktail van woede en onzekerheid geproefd. Hij smaakte bitter, ik kreeg er brandend maagzuur van. Ook zit er aardig wat humor in het boek die bij de lezer af en toe een glimlach ontlokt.
Het eind is niet echt verrassend, de lezer heeft eigenlijk al vrij snel door wie de dader is. Maar dit maakt het boek niet minder spannend. Wat de pyromaan uiteindelijk met het hele verhaal te maken heeft, blijft vaag. Dit is een vreemde verhaallijn die niet echt iets toevoegt, uiteindelijk lijkt de pyromaan ook vrij gemakkelijk gepakt te worden.
Tralies is, al met al, een goed geschreven thriller. Af en toe gruwelijk, soms verbazend en zelfs met een vleugje humor hier en daar. Schrijven kan Bart Debbaut zeker en, als hij zijn personages beter uitwerkt, komt hij er wel!
Reageer op deze recensie
Meer recensies van
Gesponsord
Onder leiding van miljonair Anne helpt Jessie in 1918 bij de Franse wederopbouw door kinderbibliotheken op te zetten in omgebouwde ambulances. Totdat ze op een dag spoorloos verdwijnt.
'Uniek aan Wondermond is de keuze van Goemans om een verwende, kortzichtige, mannelijke tiener als hoofdpersonage te nemen in een verhaal dat zo duidelijk stoelt op vrouwenstemmen en verborgen vrouwenleed.'
'Vanhauwaert weet een unieke literaire ervaring te creëren. De inhoud en vorm zijn zo met elkaar versmeed dat ze niet los van elkaar gezien kunnen worden,' zegt de vakjury over het debuut.
Een hartverwarmend verhaal over vasthouden en loslaten te midden van de storm, en een vriendschap die zelfs de diepste wonden heelt. Van de auteur van Onder de magnolia.
