De plot verdiende meer aandacht

en het verhaal was spannender geweest als er meer potentiële daders in hadden rondgelopen. Rom Molemaker wilde al heel lang schrijver worden, maar zijn droom ging pas in vervulling toen hij, na bijna dertig jaar stopte, met lesgeven. Een jaar later werd zijn eerste verhaal gepubliceerd en hij blijft maar doorschrijven, want intussen zijn er al aardig wat verhalen van hem verschenen. Drijfjacht verscheen in de herfst van 2012.
Arthur houdt van lezen en niet een beetje, maar behoorlijk veel. Op school heeft hij geen vrienden, tot hij Thomas ontmoet. Thomas laat hem kennismaken met mountainbiken, en al snel is Arthur daar net zo verslaafd aan als hij. Linde, het zusje van Thomas, blijkt bovendien ook wel heel erg leuk te zijn. Thomas stelt voor om in de zomervakantie samen te gaan crossen in een bos in de buurt van zijn oom. Arthur vindt dit helemaal geweldig, maar Linde lijkt het wat minder te vinden, ze waarschuwt hem zelfs voor de rare oom van Thomas. Toch gaan de jongens enthousiast op reis, maar wat eerst lijkt op een spannend avontuur ontaardt al snel in een drijfjacht met als inzet het leven van Arthur.

Het verhaal begint met een man die wordt opgejaagd. Hij sterft uiteindelijk en de persoon die hem opjoeg, kijkt toe. In het begin lijkt dit niet aan te sluiten bij de rest van het verhaal. Het werkt zelfs een beetje storend, maar na verloop van tijd kom je erachter dat ook Arthur het slachtoffer wordt van een drijfjacht. Dit verhoogt de spanning. Bovendien weet je ook al eerder dan Arthur wie de dader is. Deze informatievoorsprong zorgt opnieuw voor extra spanning. Wat wel een beetje jammer is, is dat er maar enkele mensen in aanmerking komen voor de rol van de dader en omdat de dader nogal voor de hand ligt, is de keuze al snel gemaakt. De eerder opgebouwde spanning eindigt dan in een anticlimax.

Ook de plot is best wel simpel, en het motief blijkt nogal voorspelbaar. Dat Arthur er zo lang over doet om erachter te komen wie de dader is, terwijl daar uiteindelijk maar één persoon meer in aanmerking voor komt, zorgt ervoor dat hij een beetje dom en naïef overkomt. Anderzijds, hij is een puber, en hij komt nogal onhandig over, en dat maakt hem wel tot het perfecte slachtoffer.

Over het verhaal is wel nagedacht, maar er zijn toch wat losse eindjes. Aan het eind blijkt dat er behalve Arthur wel eerder mensen de inzet zijn geweest van een drijfjacht, maar waar zijn de lijken dan gebleven? En waarom is er niemand die vraagt waarom er mensen zijn verdwenen als ze meegingen met de dader? Het idee van het verhaal is wel goed, maar er had wel wat meer aandacht aan besteed mogen worden.

Dit geldt ook voor de rol van Lera in het verhaal. Dat haar broer is verdwenen is nog wel aannemelijk, maar ze toont ineens interesse voor Arthur en zoekt toenadering. Waarom ze dit ineens doet is niet geheel duidelijk. Van Arthur vraag je je dat trouwens ook af, hij is namelijk verliefd op Linde. Bovendien wordt hij achternagezeten door een nietsontziende killer. Hij moet vrezen voor zijn leven en in plaats van contact te zoeken met de politie of iemand te bellen, heeft hij seks met een wildvreemde vrouw. Het is nogal plotseling.

De emoties van Arthur zijn daarentegen wel heel goed beschreven. Je beleeft het verhaal vanuit Arthur en je voelt zijn verwarring en angst echt. Hij is nogal onhandig, en dat werkt vertederend. In de zware momenten heb je echt medelijden met hem.

Al met al bevat het verhaal spannende elementen en is het leuk voor tussendoor, maar er zijn wel wat gemiste kansen. De plot verdiende meer aandacht, en het verhaal was spannender geweest als er meer potentiële daders in hadden rondgelopen. Een redelijk geslaagd verhaal, maar er had veel meer in kunnen zitten.