Hartverwarmende, mooie roman.

Eerder schreef Petra al verhalenbundels en De zilveren Bloem is haar eerste roman. De prachtige cover is geschilderd door haar zus. Ze heeft een foto nageschilderd die Petra gemaakt heeft in Italië.

De zilveren bloem vertelt een deel van het leven van Katja. Katja lijkt een zelfverzekerde vrouw die alles voor elkaar heeft. Toch voelt ze zich ongelukkig en na twee stukgelopen relaties is ze bang dat ze haar kinderwens zal moeten opgeven. Regelmatig denkt ze nog terug aan haar vakanties in Italië, voordat haar vader stierf, en steeds vaker duikt haar jeugdliefde op in haar gedachten. Hoe zou het zijn om hem weer te ontmoeten? En kan ze hem vinden?

Petra neemt ons mee in de zoektocht van Katja door een uitgebreide kennismaking. We leren Katja en haar familie en vrienden kennen en al snel merken we dat ze het niet makkelijk heeft. Meteen komen er verschillende thema’s aan bod, verbroken relaties, onvervulde kinderwens, rouw en dementie. Deze onderwerpen horen in Katja’s leven en dat weet Petra mooi te omschrijven. De liefde voor haar moeder, haar tweelingbroer die het downsyndroom heeft en haar broer Daan zijn voelbaar aanwezig.

Door de korte hoofdstukken en de vertellende schrijfstijl leest het verhaal vlot. Door middel van de dagboeken die Katja vindt worden we mee terug genomen in de tijd en leren we de jeugdliefde van Katja kennen.

‘Il fiore d’argento’. Het is mooi hoe deze zilveren bloem betekenis krijgt in het boek.

Sommige delen van het boek worden uitgebreid verteld, waar andere stukken wat sneller gaan. Door deze opbouw werkt Petra toe naar een hartverwarmend plot, en ondanks dat ik het misschien een beetje zag aankomen kon ik niets anders dan blij zijn voor Katja en dit boek sluiten met een glimlach.