Lezersrecensie
Heerlijke feelgood die je raakt...
Vanaf het 1e deel ben ik al verliefd op deze serie en dat komt door de schrijfstijl van Ryanne. Ik vind haar manier van opbouwen van een verhaal, haar dialogen en haar personages zo fijn! Zo realistisch en dichtbij dat het eigen voelt.
En wederom ben ik verkocht, ook dit deel is puur genieten!
Het verhaal van Kjeld en Ivy heeft me geraakt, deze personages zijn in m’n hart gekropen en wat fijn dat ik ze nog niet helemaal hoef los te laten, de serie is nog niet klaar!
Na zijn scheiding is Kjeld van plan zijn eigen leven weer op te pakken. De vrouw die zijn littekens zo verafschuwde is niet langer deel van zijn leven. De littekens die hij overhield aan een grote schuurbrand, waarbij Kjeld geprobeerd heeft zoveel mogelijk mensen te redden. En dat dat niet gelukt is zoals hij graag zou willen, achtervolgt hem nog elke dag. Wanneer hij de lieve Ivy ontmoet is hij dan nog wat huiverig. Hoe kan het bestaan dat iemand zo lief, geduldig en liefdevol is, en hem dan ook nog leuk vindt? Maar ook Ivy heeft een verleden en vindt het lastig om een relatie te beginnen. En toch lijken Kjeld en Ivy naar elkaar toe getrokken te worden…. Kunnen ze zich openstellen voor de liefde?
Ryanne zet met een knappe vertelling een mooi verhaal neer over twee mensen die een heftig verleden hebben. Een traumatische gebeurtenis die effect heeft op de rest van hun leven. De manier waarop Ryanne dat voelbaar maakt voor ons als lezer is sterk. Je voelt het verdriet en de angst, de onmacht en de frustratie.
Naast de twee geweldige hoofdpersonages ligt er ook een mooie rol voor de zus van Ivy, die het syndroom van down heeft. Prachtig hoe zij verbonden is met Ivy en Kjeld en ook hier een compliment aan de schrijfster hoe ze dit op papier gezet heeft.
De sfeer in het hele boek is zo prettig dat je met het dichtslaan van de laatste pagina het verhaal mist!
Gelukkig ligt het volgende deel al te wachten…
Vuurrood is heerlijke feelgood, en met zijn prachtige karakters en mooie verhaallijn heeft het me geraakt en ik ben er verliefd op geworden. Een absolute aanrader!
En wederom ben ik verkocht, ook dit deel is puur genieten!
Het verhaal van Kjeld en Ivy heeft me geraakt, deze personages zijn in m’n hart gekropen en wat fijn dat ik ze nog niet helemaal hoef los te laten, de serie is nog niet klaar!
Na zijn scheiding is Kjeld van plan zijn eigen leven weer op te pakken. De vrouw die zijn littekens zo verafschuwde is niet langer deel van zijn leven. De littekens die hij overhield aan een grote schuurbrand, waarbij Kjeld geprobeerd heeft zoveel mogelijk mensen te redden. En dat dat niet gelukt is zoals hij graag zou willen, achtervolgt hem nog elke dag. Wanneer hij de lieve Ivy ontmoet is hij dan nog wat huiverig. Hoe kan het bestaan dat iemand zo lief, geduldig en liefdevol is, en hem dan ook nog leuk vindt? Maar ook Ivy heeft een verleden en vindt het lastig om een relatie te beginnen. En toch lijken Kjeld en Ivy naar elkaar toe getrokken te worden…. Kunnen ze zich openstellen voor de liefde?
Ryanne zet met een knappe vertelling een mooi verhaal neer over twee mensen die een heftig verleden hebben. Een traumatische gebeurtenis die effect heeft op de rest van hun leven. De manier waarop Ryanne dat voelbaar maakt voor ons als lezer is sterk. Je voelt het verdriet en de angst, de onmacht en de frustratie.
Naast de twee geweldige hoofdpersonages ligt er ook een mooie rol voor de zus van Ivy, die het syndroom van down heeft. Prachtig hoe zij verbonden is met Ivy en Kjeld en ook hier een compliment aan de schrijfster hoe ze dit op papier gezet heeft.
De sfeer in het hele boek is zo prettig dat je met het dichtslaan van de laatste pagina het verhaal mist!
Gelukkig ligt het volgende deel al te wachten…
Vuurrood is heerlijke feelgood, en met zijn prachtige karakters en mooie verhaallijn heeft het me geraakt en ik ben er verliefd op geworden. Een absolute aanrader!
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Manon
Gesponsord
'Uniek aan Wondermond is de keuze van Goemans om een verwende, kortzichtige, mannelijke tiener als hoofdpersonage te nemen in een verhaal dat zo duidelijk stoelt op vrouwenstemmen en verborgen vrouwenleed.'
'Vanhauwaert weet een unieke literaire ervaring te creëren. De inhoud en vorm zijn zo met elkaar versmeed dat ze niet los van elkaar gezien kunnen worden,' zegt de vakjury over het debuut.
