Lezersrecensie
De opgraving
“De opgraving” is een spannend boek waarbij fictie en feiten op een weldoordachte manier worden gecombineerd.
Archeologe Anouk wordt gevraagd voor een grote klus, een massagraf in Vianen. Tijdens het onderzoeken worden er steeds meer vondsten gedaan. Hoe kan het dat er zo veel lichamen blijven opduiken? Wat is er hier gebeurd? Samen met haar collega Cas en het team van onderzoekers gaan ze aan de slag. Ze worden daarin vanuit allerlei hoeken tegengewerkt. Wanneer Anouk een bizarre ontdekking doet wordt het mysterie en de dreiging alleen maar groter.
Je leest het verhaal vanuit verschillende personages. Archeologe en fysisch antropologe Anouk, een bijzondere verschijning met haar lip piercing en lila-achtige gekleurde haar. Ex voorzitter van de historische vereniging Bert, die gefrustreerd en nerveus oogt. Wethouder Mieke, die haar eigen onderzoek uitvoert en zich niet laat weerhouden door bedreigingen. Zij houden allemaal op hun eigen manier verband met de vondst. Langzaamaan kom je te weten waarnaar eenieder handelt en wat hun insteek is. Daarnaast wisselt de verhaallijn af tussen heden en verleden, en wordt je door middel van de dagboek fragmenten en brieven van een Britse soldaat als lezer helemaal meegenomen in de geschiedenis.
Er wordt ook een romantisch aspect toegevoegd aan de verhaallijn. Er bloeit iets op tussen Anouk en Cas, wat vanaf de eerste paar hoofdstukken al voelbaar is. Dit geeft een leuke wending aan het verhaal naast de spanning rondom het onderzoek.
De hoofdstukken zijn weldoordacht in elkaar gezet waardoor je als lezer nieuwsgierig blijft en het boek vlot wegleest. Er heerst een constant voelbare, achterliggende spanning. Hoewel deze spanning richting het eind des te meer opbouwt door de toenemende dreiging, komt er geen bijzondere “klap”, maar wél een verrassende wending. En pas tijdens de ontknoping vallen de puzzelstukjes in elkaar.
Bijzonder hoe Marie-José Verweij een enorm spannende verhaallijn weet toe te voegen aan een op feiten gebaseerd, boeiend en interessant onderwerp.
Archeologe Anouk wordt gevraagd voor een grote klus, een massagraf in Vianen. Tijdens het onderzoeken worden er steeds meer vondsten gedaan. Hoe kan het dat er zo veel lichamen blijven opduiken? Wat is er hier gebeurd? Samen met haar collega Cas en het team van onderzoekers gaan ze aan de slag. Ze worden daarin vanuit allerlei hoeken tegengewerkt. Wanneer Anouk een bizarre ontdekking doet wordt het mysterie en de dreiging alleen maar groter.
Je leest het verhaal vanuit verschillende personages. Archeologe en fysisch antropologe Anouk, een bijzondere verschijning met haar lip piercing en lila-achtige gekleurde haar. Ex voorzitter van de historische vereniging Bert, die gefrustreerd en nerveus oogt. Wethouder Mieke, die haar eigen onderzoek uitvoert en zich niet laat weerhouden door bedreigingen. Zij houden allemaal op hun eigen manier verband met de vondst. Langzaamaan kom je te weten waarnaar eenieder handelt en wat hun insteek is. Daarnaast wisselt de verhaallijn af tussen heden en verleden, en wordt je door middel van de dagboek fragmenten en brieven van een Britse soldaat als lezer helemaal meegenomen in de geschiedenis.
Er wordt ook een romantisch aspect toegevoegd aan de verhaallijn. Er bloeit iets op tussen Anouk en Cas, wat vanaf de eerste paar hoofdstukken al voelbaar is. Dit geeft een leuke wending aan het verhaal naast de spanning rondom het onderzoek.
De hoofdstukken zijn weldoordacht in elkaar gezet waardoor je als lezer nieuwsgierig blijft en het boek vlot wegleest. Er heerst een constant voelbare, achterliggende spanning. Hoewel deze spanning richting het eind des te meer opbouwt door de toenemende dreiging, komt er geen bijzondere “klap”, maar wél een verrassende wending. En pas tijdens de ontknoping vallen de puzzelstukjes in elkaar.
Bijzonder hoe Marie-José Verweij een enorm spannende verhaallijn weet toe te voegen aan een op feiten gebaseerd, boeiend en interessant onderwerp.
1
2
Reageer op deze recensie
