Lezersrecensie
Spiegeltje, spiegeltje. Ci Sei?
Mia Kankimäki stapte net voor haar veertigste uit haar als verstikkend ervaren baan als copywriter. En reisde af naar Kyoto voor haar zoektocht naar leven en werk van Sei Shonagon; een rond de tiende eeuw aan het Japanse keizerlijk hof levende hofdame.
In Sei herkende Kankimäki eerder al eens een zielsverwante. En ze vindt gaandeweg haar onderzoek meer en meer bevestiging daarin.
Het boek Dingen die je hart sneller doen kloppen is dan ook geen roman. Kankimäki schreef Dingen die (..) meer in de geest van wat in de Japanse literaire traditie een genre is: zuihitsu. Vrij vertaald: de pen volgend. Niet toevallig ook de stijl waarin Sei Shonagon Het Hoofdkussenboek schreef; een boek waarmee in ieder geval in Japan, maar misschien wel ook überhaupt, literaire fictie haar entree maakte in de wereld van het geschreven woord.
Citaat: “Om de boel op een rijtje te krijgen, kunnen we de driehonderd afzonderlijke episodes van je boek verdelen in drie groepen: dagboek, essays en lijsten.”
Veel beroemder nog dan Het Hoofdkussenboek is Het verhaal van Genji; een in dezelfde tijd door de aan hetzelfde hof verbonden Murasaki Shikibu geschreven werk.
Het is bepaald niet uitgesloten dat deze beide schrijfsters elkaar persoonlijk kenden. Murasaki heeft echter een beduidend betere reputatie.
Mia Kankimäki richt zich veelvuldig rechtstreeks tot Sei, waardoor haar relaas een heel intiem karakter krijgt. Alsof ze voor de spiegel in samenspraak met haar evenbeeld is.
Ze werkt de door haar ervaren verbondenheid met Sei uit en gaat op zoek naar een plausibele verklaring voor waarom Het Hoofdkussenboek in de loop van de afgelopen duizend jaar zo ondergeschikt raakte aan Het verhaal van Genji. En naar een verklaring voor de in vergelijking met Murasaki onwaarschijnlijk veel slechtere reputatie van Sei als mens.
Mooi gedaan. Al is de toonzetting in Dingen die (..) misschien soms net wat te veel één van meiden onder elkaar. Maar dat kan ook gemakkelijk zomaar een mening zijn. Soit: kniesoor.
Mia Kankimäki is Finse en moest het in haar zoektocht doen met naar het Engels vertaalde versies van haar bronnen. Haar Nederlandse lezers kunnen naar believen echter ook uit de voeten met het werk van Japanoloog en veelvertaler Jos Vos.
Dingen die (..) zou daarvoor een schitterend alibi kunnen zijn.
Titel: Dingen die je hart sneller doen kloppen (352 pag.)
Auteur: Mia Kankimäki (Helsinki, 1971)
Vertaler: Anton Havelaar
ISBN: 9789083375786 | 9789083377087 (ebook)
Uitgever: Uitgeverij Orlando
In Sei herkende Kankimäki eerder al eens een zielsverwante. En ze vindt gaandeweg haar onderzoek meer en meer bevestiging daarin.
Het boek Dingen die je hart sneller doen kloppen is dan ook geen roman. Kankimäki schreef Dingen die (..) meer in de geest van wat in de Japanse literaire traditie een genre is: zuihitsu. Vrij vertaald: de pen volgend. Niet toevallig ook de stijl waarin Sei Shonagon Het Hoofdkussenboek schreef; een boek waarmee in ieder geval in Japan, maar misschien wel ook überhaupt, literaire fictie haar entree maakte in de wereld van het geschreven woord.
Citaat: “Om de boel op een rijtje te krijgen, kunnen we de driehonderd afzonderlijke episodes van je boek verdelen in drie groepen: dagboek, essays en lijsten.”
Veel beroemder nog dan Het Hoofdkussenboek is Het verhaal van Genji; een in dezelfde tijd door de aan hetzelfde hof verbonden Murasaki Shikibu geschreven werk.
Het is bepaald niet uitgesloten dat deze beide schrijfsters elkaar persoonlijk kenden. Murasaki heeft echter een beduidend betere reputatie.
Mia Kankimäki richt zich veelvuldig rechtstreeks tot Sei, waardoor haar relaas een heel intiem karakter krijgt. Alsof ze voor de spiegel in samenspraak met haar evenbeeld is.
Ze werkt de door haar ervaren verbondenheid met Sei uit en gaat op zoek naar een plausibele verklaring voor waarom Het Hoofdkussenboek in de loop van de afgelopen duizend jaar zo ondergeschikt raakte aan Het verhaal van Genji. En naar een verklaring voor de in vergelijking met Murasaki onwaarschijnlijk veel slechtere reputatie van Sei als mens.
Mooi gedaan. Al is de toonzetting in Dingen die (..) misschien soms net wat te veel één van meiden onder elkaar. Maar dat kan ook gemakkelijk zomaar een mening zijn. Soit: kniesoor.
Mia Kankimäki is Finse en moest het in haar zoektocht doen met naar het Engels vertaalde versies van haar bronnen. Haar Nederlandse lezers kunnen naar believen echter ook uit de voeten met het werk van Japanoloog en veelvertaler Jos Vos.
Dingen die (..) zou daarvoor een schitterend alibi kunnen zijn.
Titel: Dingen die je hart sneller doen kloppen (352 pag.)
Auteur: Mia Kankimäki (Helsinki, 1971)
Vertaler: Anton Havelaar
ISBN: 9789083375786 | 9789083377087 (ebook)
Uitgever: Uitgeverij Orlando
1
Reageer op deze recensie