Dicke Luft

Een tobberige, net afgestudeerde jurist wandelt in 1937 door de Moezelstreek in het met nieuw elan opgepoetste Duitsland. Met ‘Also sprach Zarathustra’ op zak. De man, Albert Verhagen, stoot daar zijn neus aan zichzelf en aan dat nieuwe elan.

Het is spijtig dat dit boek niet of nauwelijks publiciteit heeft gekregen. Meer dan aandacht in een blog over de presentatie van het boek in het Vrijheidsmuseum in Nijmegen trof ik op internet niet aan. En ik las er geen woord over in welke krant dan ook.
De uitgever, Uitgeverij Menuet, heeft het boek prachtig verzorgd uitgegeven: een hardcover met leeslint, en met een mooie omslag. Daar kan het niet aan liggen.

Op grond van de flaptekst verwachtte ik een literaire roman. Maar op de tweede pagina al leek ik aanbeland in wat ik zelf vroeger als ‘een jongensboek’ placht aan te duiden. Het deed mij qua stijl denken aan ‘Reis door de nacht’ van Anne de Vries. Al is daar niks mis mee.
Wel vind ik Engelen wat tekortschieten in diens voorstelling van de denk- en belevingswereld van zijn hoofdpersoon; de weliswaar nog jonge, maar afgestudeerde jurist Albert Verhagen die, in 1937 na kandidaats gedaan te hebben en aansluitend doctoraal, toch zeker ruim 25 moet zijn.

En verder vielen mij ongerijmdheden op: iemand die de hele afdeling wijsbegeerte in de boekenkast van zijn erudiete moeder al heeft geslecht, zou met ‘Also sprach Zarathustra’ bij wijze van afstudeergeschenk anders verrast zijn dan Engelen Albert verrast laat zijn: 'Dat was toch die man die krankzinnig was geworden?'
Soit.
Hoe ‘Also sprach Zarathustra’ vervolgens wel de kapstok is met de reeks knaapjes waaraan Engelen zijn verhaal op heeft gehangen, beviel me gaandeweg steeds beter.

Ik vond het een mooi boek. En als al gezegd: prachtig verzorgd uitgegeven.


Titel: Groeten uit Trarbach (1937) / (2023, 226 pagina’s)
Auteur: Theo Engelen (Geulle, 1950)
ISBN 9789491707339
Uitgever: Uitgeverij Menuet