Lezersrecensie
Matrouchskapoppetjes maar dan in boekvorm
Het is extreem lastig om een recensie te schrijven voor De val van Tammy Davidson zonder de essentie van het boek te verklappen. Dit moet je echt zelf gaan ervaren want dat is een deel van de magie van dit boek We volgen Puck, een vrouw die worstel met het dilemma , wel of geen kinderen willen. Op een vakantie in Zuid-Frankrijk maakt zij iets afschuwelijks mee.
Even later lijkt haar lot verbonden te zijn met Jonathan, een moordenaar op de vlucht. Wat de connectie is tussen deze twee blijft de vraag. Als het spoor van Jonathan naar Griekenland leidt gaat ook rechercheur Cees Vermunt daarheen. Er is daar een jonge vrouw die ook verbonden is met dit alles en meer weet. De vraag is nu of de rechercheur nog op tijd komt.
Lex Passchier is erin geslaagd om een boek te schrijven waarin je als lezer alle kanten op geschopt wordt. Je hebt op enig moment geen idee meer wat fictie en wat werkelijkheid is terwijl je een fictief verhaal aan het lezen bent. Je krijgt een echte mindfuck voorgeschoteld. Tevens komen grote thema’s als een kinderwens ja of nee, is het nog wel van deze tijd op een kind op deze wereld te zetten, het thema van verwarde personen en het gebrek aan aandacht voor deze groep aan bod. Zijn dit alle thema’s, nee hoor, er komen er nog wat meer langs maar ga zelf maar op ontdekkingstocht.
Tijdens het lezen zie je de scenarioschrijver, die Lex Passchier is, boven komen drijven. Het boek bestaat nl uit 4 grote hoofdstukken die in eerste instantie los lijken te staan van elkaar maar die gezamenlijk toewerken naar een razend spannend eindspel. Om dit te bereiken is wel enig doorzettingsvermogen van de lezer gevraagd maar je zult beloond worden.
Even later lijkt haar lot verbonden te zijn met Jonathan, een moordenaar op de vlucht. Wat de connectie is tussen deze twee blijft de vraag. Als het spoor van Jonathan naar Griekenland leidt gaat ook rechercheur Cees Vermunt daarheen. Er is daar een jonge vrouw die ook verbonden is met dit alles en meer weet. De vraag is nu of de rechercheur nog op tijd komt.
Lex Passchier is erin geslaagd om een boek te schrijven waarin je als lezer alle kanten op geschopt wordt. Je hebt op enig moment geen idee meer wat fictie en wat werkelijkheid is terwijl je een fictief verhaal aan het lezen bent. Je krijgt een echte mindfuck voorgeschoteld. Tevens komen grote thema’s als een kinderwens ja of nee, is het nog wel van deze tijd op een kind op deze wereld te zetten, het thema van verwarde personen en het gebrek aan aandacht voor deze groep aan bod. Zijn dit alle thema’s, nee hoor, er komen er nog wat meer langs maar ga zelf maar op ontdekkingstocht.
Tijdens het lezen zie je de scenarioschrijver, die Lex Passchier is, boven komen drijven. Het boek bestaat nl uit 4 grote hoofdstukken die in eerste instantie los lijken te staan van elkaar maar die gezamenlijk toewerken naar een razend spannend eindspel. Om dit te bereiken is wel enig doorzettingsvermogen van de lezer gevraagd maar je zult beloond worden.
2
Reageer op deze recensie