Ongebruikelijk personage

Bernie Gunther is oud-politieman, oud privé-detective en oud-SS'er als hij in 1949 besluit zijn oude baan als privé-detective op te pakken. Een kortstondig avontuur als hotelier is niet bevallen. Maar zijn nieuwe carrière brengt hem voortdurend in gewetensnood. Hij is nooit een nazi geweest en nu krijgt hij voornamelijk opdrachten om oud-nazi's te helpen. Voor een advocaat spoort hij een bewaker van een gevangenenkamp op in de hoop dat een cliënt strafvermindering kan krijgen. Een vergelijkbare klus brengt hem in contact met een oud-directeur van I.G. Farben. Daarna zit het hem niet mee. Bij het onderzoek naar nazimisdadiger Warzok stuit hij op een organisatie die - met hulp van rooms-katholieke priesters - probeert om personen die van oorlogsmisdaden worden verdacht, naar het buitenland te smokkelen.
Philip Kerr heeft met Bernie Gunther een ongebruikelijk personage neergezet. Hij is verbitterd door de oorlog en de dingen die hij in die periode heeft gedaan en niet terug kan draaien. Zijn dialogen zitten vol ironie. Gunther is een man die recht voor z'n raap is, op het botte af. En een kettingroker. Tegelijkertijd probeert hij onder alle omstandigheden bepaalde principes overeind te houden. Een bijna onmogelijke taak in zijn situatie.
De een van de ander is een bijzonder fraai geschreven roman waarin feit en fictie door elkaar lopen. De humor sluit mooi aan bij het tijdsbeeld. Zoals de keer dat Gunther een kleine revolver koopt: "Ik heb lamskoteletten gezien die groter zijn", zegt hij, waarna de verkoper opmerkt: "Niet met die rantsoenkaart van u, Gunther."
Kerrs schrijfstijl is doorspekt met verwijzingen naar personen uit die tijd. Iemand heeft een snor in de stijl van Douglas Fairbanks, een ander lijkt op George Jacoby, drie littekens doen Gunther denken aan de voorhoofdkrulletjes van Zarah Leander, en iemand lijkt juist niet op Fannie Blankers-Koen. Nadeel van deze vergelijkingen is dat ze bij velen geen herkenning oproepen - het is allemaal zo lang geleden.
Heel erg spannend is De een van de ander niet, op een enkele passage na. Daarvoor neemt Kerr teveel tijd om de setting en de gedachten van ikpersoon Gunther te beschrijven. Maar het is boeiend om met Gunther rond te dwalen in het na-oorlogse Duitsland. Lange tijd lijken verschillende gebeurtenissen in het leven van Bernie Gunther op zichzelf te staan, maar uiteindelijk komt alles bij elkaar en ontdekt hij hoe hij erin geluisd is. Waarin? Dan moet je het boek maar lezen!