kunstgrepen

Cotton Malone was geheim agent voor de Amerikaanse regering, maar stopte na een actie waarbij hij neergeschoten werd en anderen de dood vonden. Nu is hij antiquaar in de Deense hoofdstad Kopenhagen. Op de dag dat hij op een terrasje met zijn vroegere chef Stephanie Nelle afgesproken heeft, is hij er getuige van dat Nelle van haar handtasje beroofd wordt. Hij rent de dader achterna en met de toesnellende politie weet hij deze in de hoek te drijven. Maar voor de dader aangehouden kan worden, pleegt hij zelfmoord onder het roepen van "Beauseant!"
"Beauseant" was de strijdkreet van de tempeliers, de orde van monnik/ridders die aan de kruistochten deelnam en begin veertiende eeuw werd opgeheven. Stephanie Nelle is echter niet zomaar naar Denemarken gekomen. Zij treedt in de voetsporen van haar man die op jacht was naar de verdwenen rijkdommen van de kruisridders. Hij stierf enkele jaren eerder onder verdachte omstandigheden.
Met zijn relithriller gaat Steve Berry verder op de weg die Dan Brown insloeg. Weer een boek dat gepresenteerd wordt alsof hiermee een Christelijke mythe ontrafeld zal worden. De geheimen van Rennes-le-Chateau en de negentiende-eeuwse priester Sauniere lopen als rode draad door het verhaal. Sauniere zou de vermeende schatten van de tempeliers gevonden hebben. Bovendien zouden de tempeliers beschikken over de botten van Jezus. Als dit waar is, beseft Malone, dan is de christelijke doctrine van de opstanding uit de dood een mythe.
Erg origineel is Berry met zijn boek niet. Hij combineert een spannend actieverhaal met een relaas dat doorvlocht is met geschiedenisfeitjes en mythes. Soms lijkt het boek op een cultuur-historische rondwandeling. Wat de spanning betreft, zit het wel goed. Met de geloofwaardigheid is het minder gesteld. De gedachte dat de tempeliers tot op de dag in stilte voortbestaan, zevenhonderd jaar nadat de orde opgeheven werd, is tot daaraan toe. Minder geslaagd is het feit dat Berry een grootmeester ten tonele voert die de hele loop van het verhaal voor zijn dood voorzien had en daarop anticipeerde. Dit is niet realistisch door alle wendingen van het verhaal. Ach, Malone en Nelle hebben natuurlijk ook een anonieme bodyguard die multimiljonaire blijkt te zijn!
Ook is het zot dat de hoofdpersonen telkens aan de dood ontsnappen, terwijl een tempelier Stephanie Nelle al in het begin wil vermoorden. Dankzij Malone mislukt het. Later geeft de tempelier zijn medewerkers de opdracht Nelle definitief uit te schakelen. Dit gebeurt vervolgens... en toch brengt Nelle het er levend vanaf. Hoe dit kan, blijft een mysterie, terwijl de lezer de tempelier inmiddels heeft leren kennen als een man die over lijken gaat. Zonder dit soort kunstgrepen zou De erfenis van de tempeliers een beter verhaal zijn.