Hebban recensie
Voor tussendoor
Met meer dan twintig politieromans over de sympathieke Brugse politieman Pieter van In op zijn naam, is Aspe een begrip in de thrillerscene van de lage landen. De Japanse tuin (2002) is een uitstapje geworden. De hoofdrol is weggelegd voor een vrouwelijke hoofdpersoon, hoofdinspecteur Lies Rutten. In de Limburgse stad Hasselt onderzoekt zij de dood van Stijn Olaerts, drugsverslaafde en vriend van Helena Bijnens. Zijn dood lijkt samen te hangen met een andere moord uit het begin van de carrière van Rutten, de moord op de prostituée Anja Verdonk.
De Japanse tuin laat zich lezen als een echte Aspe waarin Pieter van In een beperkte figurantenrol heeft gekregen. Het speurwerk moet worden gedaan door Rutten en haar collega en voormalig alcoholist Rudi Nelissen. De laatste verloor zijn zoon door een overdosis (volgens pagina 22 overigens door een bloeding), raakte aan de drank en werd door Rutten gered. Dit smeedde een hechte band tussen de twee politiemensen.
Deze uitgave is met iets meer dan honderd pagina's te dun om diepgang te hebben. De vier moorden die uiteindelijk op het bordje van Rutten komen, zijn ook wel erg veel. Te kunstmatig om de spanningsboog strak te houden. Maar met een scheutje humor en de voor Aspe kenmerkende couleur locale is deze politieroman lekker voor tussendoor. De karaktertekening van de hoofdpersonen is degelijk. Vakmanschap verloochent zich niet.
De Japanse tuin laat zich lezen als een echte Aspe waarin Pieter van In een beperkte figurantenrol heeft gekregen. Het speurwerk moet worden gedaan door Rutten en haar collega en voormalig alcoholist Rudi Nelissen. De laatste verloor zijn zoon door een overdosis (volgens pagina 22 overigens door een bloeding), raakte aan de drank en werd door Rutten gered. Dit smeedde een hechte band tussen de twee politiemensen.
Deze uitgave is met iets meer dan honderd pagina's te dun om diepgang te hebben. De vier moorden die uiteindelijk op het bordje van Rutten komen, zijn ook wel erg veel. Te kunstmatig om de spanningsboog strak te houden. Maar met een scheutje humor en de voor Aspe kenmerkende couleur locale is deze politieroman lekker voor tussendoor. De karaktertekening van de hoofdpersonen is degelijk. Vakmanschap verloochent zich niet.
3
Reageer op deze recensie