De formule voor onsterfelijkheid

Men neme een geheim genootschap, voeg daaraan een eeuwenoud manuscript aan toe dat de fundamenten onder de kerk zal wegslaan, en overgiet het geheel met een historisch sausje en je hebt een nieuwe Dan Brown. Oppervlakkig bezien lijkt dit het geval met Het geheim van Napoleon, ware het niet dat dit boek al geschreven werd voor bestsellers als De Da Vinci code en Het Bernini mysterie verschenen. Deze roman van Javier Sierra onderscheidt zich ook van dergelijke boeken omdat het geen echte thriller is.

Het geheim van Napoleon speelt zich af in de tijd dat Napoleon Egypte veroverde op de Engelsen en de Mammelukken. In dezelfde periode wordt een eeuwenoud manuscript gevonden dat de patriarch van de Koptische kerk in handen krijgt. Hij realiseert zich, dat hij hiermee een wapen heeft: "Het wapen dat hij in handen had, was zo scherp dat hij er maar mee hoefde te zwaaien om heel zijn Kerk te ruïneren. En als het vaardig werd gehanteerd door het kwaad, om de hele christenheid in het verderf te storten." Hoogdravende woorden voor het fictieve element van dit verhaal.

Deze roman oogt als een historische roman door het gebruik van historische feiten. Maar je kunt het boek nog het beste opvatten als een esoterische roman. Het thrillerelement is uiterst mager. De spannende elementen, zoals de moord op iemand die bij een archeologische opgraving helpt en de verdwijning van een oude Koptische monnik, spelen een marginale rol. Op een gegeven moment wordt beschreven hoe de Franse generaal Kléber tegenover een tien keer grotere legermacht komt te staan. Hij is ten dode opgeschreven en besluit tot een wanhoopsactie: een verrassingsaanval. Dat het goed afloopt, kun je opmaken uit het feit dat Kléber in het vervolg van het verhaal een rol blijft spelen. Maar hoe het verloop van de strijd was, wordt niet duidelijk.

Het draait in Het geheim van Napoleon voornamelijk om een genootschap van "blauwe wijzen" en hun geheim dat zij al duizenden jaren bewaart. Deze blauwrokken kennen de formule hoe je onsterfelijk kunt worden. Het boek zit vol met deze theorie, waarbij er een mengseltje van Christendom, Islam, oude Egyptische geloven en astrologie opgediend wordt. In elk verhaallijn komen de hoofdpersonen langzaam maar zeker tot het inzicht hoe men opnieuw geboren kan worden. Het gevolg is dat er veel herhalingen zijn. Napoleon moet deze leerweg gaan, maar ook de patriarch, zijn geheime dienst en een Nubisch danseresje. Het blijft een vaag verhaal over rituelen en hun uitwerking.

Het aardigst van dit boek is nog dat Sierra enkele minder bekende historische feiten zou hebben verwerkt. Zo zou Napoleon ooit een nacht in de piramide van Cheops hebben doorgebracht. Het geheim van Napoleon is een poging om deze merkwaardige gebeurtenis te duiden. Maar Sierra zal met dit boek geen onsterfelijke status bereiken zoals Dan Brown met De Da Vinci code.