Hebban recensie
Gezellige
niet al te hoogstaande detective,De Staf Van De Marskramer is het tweede deel in een reeks historische detectives over de fictieve Roger de Marskramer. Het speelt zich twee jaar na het avontuur uit het eerste deel af. In het vorige boek raakte de Marskramer verwikkelt in een moordmysterie waarbij hij in aanraking kwam met de hertog van Gloucester. Deze roept in het nieuwe deel de hulp in van Roger, om een geheim agent te begeleiden naar de zuidkust. Roger komt daarbij al gauw tot de ontdekking, dat de geheim agent in het verleden heel wat vijanden heeft gemaakt. Onderweg vinden er aanslagen plaats, terwijl Roger telkens vermoed dat ze achtervolgt worden.
Dit is een detective waarbij je al lezend merkt hoeveel elementen de schrijfster in het verhaal heeft gestopt, die met het verdere verloop en de uiteindelijke afloop te maken hebben. Dat ik die elementen oppik, is niet goed. Zo heb ik al in de gaten wie de moord gepleegd heeft, zelfs al voor de moordenaar de daad begaat.
Toch verdient dit boek drie sterren. Doordat ik als lezer al doorheb hoe alles in elkaar steekt, zie ik Roger al stuntelend naar een oplossing zoeken. Hij is de antiheld, die zich al versprekend en blunderend uiteindelijk toch nog tot de juiste conclusie komt. Dit roept bij mij een milde glimlach op, terwijl de gezellige sfeer ervoor zorgt dat ik me er niet al teveel aan stoor dat Sedley alles er zo duimendik bovenop legt. Dit is daarom ook een type boek dat voornamelijk gericht is op een jongere doelgroep. Een gezellige, niet al te hoogstaande detective, om onderuit gezakt bij het haardvuur te zitten lezen.
Dit is een detective waarbij je al lezend merkt hoeveel elementen de schrijfster in het verhaal heeft gestopt, die met het verdere verloop en de uiteindelijke afloop te maken hebben. Dat ik die elementen oppik, is niet goed. Zo heb ik al in de gaten wie de moord gepleegd heeft, zelfs al voor de moordenaar de daad begaat.
Toch verdient dit boek drie sterren. Doordat ik als lezer al doorheb hoe alles in elkaar steekt, zie ik Roger al stuntelend naar een oplossing zoeken. Hij is de antiheld, die zich al versprekend en blunderend uiteindelijk toch nog tot de juiste conclusie komt. Dit roept bij mij een milde glimlach op, terwijl de gezellige sfeer ervoor zorgt dat ik me er niet al teveel aan stoor dat Sedley alles er zo duimendik bovenop legt. Dit is daarom ook een type boek dat voornamelijk gericht is op een jongere doelgroep. Een gezellige, niet al te hoogstaande detective, om onderuit gezakt bij het haardvuur te zitten lezen.
1
Reageer op deze recensie