Hebban recensie
Roe wil teveel
Caroline Roe is inmiddels geen onbekende meer met haar derde historische thriller over de Joodse geneesheer Isaac van Girona en zijn familie. Anders dan met de vorige boeken, is Tegengif voor gierigheid vooral een avonturenroman.
De hoofdpersonen ondernemen een reis van de stad Girona naar Tarragona. Onderweg loeren er allerlei gevaren. Er vallen weliswaar een paar doden, maar moordonderzoek speelt een ondergeschikte rol. Wel zijn er andere zaken die het verhaal doorvlechten, zoals de angst van Raquel (Isaacs dochter) om uitgehuwelijkt te worden.
Tegengif voor gierigheid geeft een beeld van het Spanje van de veertiende eeuw. Voor het eigenlijke verhaal begint, legt de schrijfster verantwoording af van de historische aspecten en de intriges in die tijd. Toch kan het boek me niet echt grijpen. Al in het begin krijgt de lezer veel verschillende personages en verhaallijnen voor zijn/haar kiezen. Heb je moeite dat op te pakken, dan blijft Tegengif voor gierigheid vooral een reisverhaal, zonder een continue spanning.
Roe wil ook teveel. Verschillende intriges lopen door elkaar heen, zodat ze moeilijk uit elkaar te houden zijn. Zoals de familiegeschiedenis van Gilabert, de man die ze zwaargewond onderweg aantreffen. Nog snap ik niet hoe het precies zit. Tegengif voor gierigheid kan daarmee niet tippen aan de vorige boeken van Roe, Remedie tegen verraad en Een kuur voor een kwakzalver.
De hoofdpersonen ondernemen een reis van de stad Girona naar Tarragona. Onderweg loeren er allerlei gevaren. Er vallen weliswaar een paar doden, maar moordonderzoek speelt een ondergeschikte rol. Wel zijn er andere zaken die het verhaal doorvlechten, zoals de angst van Raquel (Isaacs dochter) om uitgehuwelijkt te worden.
Tegengif voor gierigheid geeft een beeld van het Spanje van de veertiende eeuw. Voor het eigenlijke verhaal begint, legt de schrijfster verantwoording af van de historische aspecten en de intriges in die tijd. Toch kan het boek me niet echt grijpen. Al in het begin krijgt de lezer veel verschillende personages en verhaallijnen voor zijn/haar kiezen. Heb je moeite dat op te pakken, dan blijft Tegengif voor gierigheid vooral een reisverhaal, zonder een continue spanning.
Roe wil ook teveel. Verschillende intriges lopen door elkaar heen, zodat ze moeilijk uit elkaar te houden zijn. Zoals de familiegeschiedenis van Gilabert, de man die ze zwaargewond onderweg aantreffen. Nog snap ik niet hoe het precies zit. Tegengif voor gierigheid kan daarmee niet tippen aan de vorige boeken van Roe, Remedie tegen verraad en Een kuur voor een kwakzalver.
1
Reageer op deze recensie