Hebban recensie
Fraaie detective
In haar woning wordt Julia Zuidema vermoord. Zij is de vrouw van dierenarts Hein Zuidema van wie zij zich wilde laten scheiden. De dierenarts zelf werd onlangs bestolen en deed daar geen aangifte van. Het zijn allemaal redenen voor inspecteur Nelleke de Winter om zich in de levens van het slachtoffer en haar echtgenote te verdiepen. De Winter heeft het daarbij niet gemakkelijk want allerlei andere sores - privé en op het werk - leiden haar voortdurend af. Ondertussen vreest ze een tweede moord. Die zou wel eens kunnen plaatsvinden tijdens een sportevenement ter nagedachtenis van Julia.
Tweede adem is de tweede detective van Corine Hartman. In haar debuut speelde de kunstwereld een belangrijke rol. Nu heeft zij aandacht voor de wereld van de amateursport. Julia Zuidema liep de halve marathon met haar vriendinnen Corry en Hanne. Hebben zij met haar dood te maken, of hun gefrustreerde trainer? Of toch die Duitser die bij doping betrokken zou zijn?
Tweede adem presenteert zich als een whodunit waarbij de lezer allerlei aanwijzingen krijgt toegespeeld. Elk van de vijf verdachten blijkt een motief en gelegenheid te hebben. Elk van hen houdt informatie achter. Toch is dit boek geen echte whodunit. Op tweederde van het boek laat Hartman al duidelijk merken wie de dader is. De onthulling op het eind is daarom geen verrassing.
Het is duidelijk dat Corine Hartman hard haar best doet om van haar hoofdpersonen mensen van vlees en bloed te maken. Hoofdpersoon Nelleke de Winter heeft een uitgebreid sociaal leven. Ook over de collega's in haar rechercheteam kom je al lezend veel te weten. Soms is dit al te overheersend. Nog voor Nelleke bij het lijk arriveert, ben je als lezer op de hoogte gebracht van het bestaan van haar vriend, haar ouders, haar stiefkinderen, haar zus, haar hond en de namen van al haar collega's. Aangezien de moord vrijwel in het begin van het boek plaatsvindt, werken al die namen overweldigend. Een betere dosering zou Tweede adem verfrissender maken.
Hartman is erin geslaagd een fraaie detective te schrijven die een aantal uren leesplezier biedt. De volgende keer minder beslommeringen die de vaart uit het verhaal halen, en fors minder namen, en ze wordt een viersterrenauteur.
Tweede adem is de tweede detective van Corine Hartman. In haar debuut speelde de kunstwereld een belangrijke rol. Nu heeft zij aandacht voor de wereld van de amateursport. Julia Zuidema liep de halve marathon met haar vriendinnen Corry en Hanne. Hebben zij met haar dood te maken, of hun gefrustreerde trainer? Of toch die Duitser die bij doping betrokken zou zijn?
Tweede adem presenteert zich als een whodunit waarbij de lezer allerlei aanwijzingen krijgt toegespeeld. Elk van de vijf verdachten blijkt een motief en gelegenheid te hebben. Elk van hen houdt informatie achter. Toch is dit boek geen echte whodunit. Op tweederde van het boek laat Hartman al duidelijk merken wie de dader is. De onthulling op het eind is daarom geen verrassing.
Het is duidelijk dat Corine Hartman hard haar best doet om van haar hoofdpersonen mensen van vlees en bloed te maken. Hoofdpersoon Nelleke de Winter heeft een uitgebreid sociaal leven. Ook over de collega's in haar rechercheteam kom je al lezend veel te weten. Soms is dit al te overheersend. Nog voor Nelleke bij het lijk arriveert, ben je als lezer op de hoogte gebracht van het bestaan van haar vriend, haar ouders, haar stiefkinderen, haar zus, haar hond en de namen van al haar collega's. Aangezien de moord vrijwel in het begin van het boek plaatsvindt, werken al die namen overweldigend. Een betere dosering zou Tweede adem verfrissender maken.
Hartman is erin geslaagd een fraaie detective te schrijven die een aantal uren leesplezier biedt. De volgende keer minder beslommeringen die de vaart uit het verhaal halen, en fors minder namen, en ze wordt een viersterrenauteur.
1
Reageer op deze recensie