Hebban recensie
Beste Fidelma verhaal tot nu toe?
In het negende deel over Fidelma, wordt deze Ierse non uit de zevende eeuw geconfronteerd met een onderzoek dat ingrijpender en aangrijpender is dan al haar voorgaande zaken. Haar beste vriend, de Saskische monnik Eadulf, wordt verdacht van moord. Fidelma hoort dit bericht als ze op pelgrimage is en onmiddellijk besluit ze naar Ierland terug te keren en de verdediging van Eadulf op zich te nemen. Zij is behalve non immers ook rechtsgeleerde. Samen met Eadulf loste ze in voorgaande delen allerlei moordzaken op.
Zodra Fidelma in Fearna aankomt, de stad waarin de moord plaatsvond, krijgt ze te horen dat Eadulf al veroordeeld is. Ze heeft nog maar vierentwintig uur de tijd voor de terechtstelling zal plaatsvinden. Mede door die tijdsdruk is Vrouwe van het duister een spannend boek geworden. Hoe dieper Fidelma graaft, hoe mysterieuzer wordt de moord waarvan haar vriend verdacht wordt.
Vrouwe van het duister is na het teleurstellende achtste deel, Dood van een pelgrim, een verrassing. Tremayne slaagt erin om met allerlei spannende verwikkelingen van de plot te komen. De spanning wordt daarbij niet onnodig opgevoerd met een groot aantal moorden. Er zijn verschillende verdachte personen die allemaal iets met de zaak te maken lijken te hebben. Maar op welke manier, dat blijft lang een raadsel.
Helemaal geslaagd is het boek niet. Te vaak spelen in de boeken over Fidelma corrupte en hypocriete geestelijken een rol. Te vaak zijn de slachtoffers nonnen of monniken. Maar dat hoeft voor iemand die de vorige delen niet kent, geen probleem te zijn. Hinderlijker zijn de slordigheden van de uitgever. Regelmatig komen zinnen voorbij waarin een extra komma de leesbaarheid ten goede zou komen. Er zijn ook slecht geformuleerde zinnen, zoals: "Hij was al dood en trouwens zou ook geen enkele wond dodelijk geweest zijn."
Ondanks al deze kanttekeningen, is Vrouwe van het duister misschien wel het beste Fidelma verhaal tot nu toe. Elke keer weet Tremayne de lezer te verrassen met een nieuwe ontwikkeling. Het ziet er slecht uit voor Eadulf.
Zodra Fidelma in Fearna aankomt, de stad waarin de moord plaatsvond, krijgt ze te horen dat Eadulf al veroordeeld is. Ze heeft nog maar vierentwintig uur de tijd voor de terechtstelling zal plaatsvinden. Mede door die tijdsdruk is Vrouwe van het duister een spannend boek geworden. Hoe dieper Fidelma graaft, hoe mysterieuzer wordt de moord waarvan haar vriend verdacht wordt.
Vrouwe van het duister is na het teleurstellende achtste deel, Dood van een pelgrim, een verrassing. Tremayne slaagt erin om met allerlei spannende verwikkelingen van de plot te komen. De spanning wordt daarbij niet onnodig opgevoerd met een groot aantal moorden. Er zijn verschillende verdachte personen die allemaal iets met de zaak te maken lijken te hebben. Maar op welke manier, dat blijft lang een raadsel.
Helemaal geslaagd is het boek niet. Te vaak spelen in de boeken over Fidelma corrupte en hypocriete geestelijken een rol. Te vaak zijn de slachtoffers nonnen of monniken. Maar dat hoeft voor iemand die de vorige delen niet kent, geen probleem te zijn. Hinderlijker zijn de slordigheden van de uitgever. Regelmatig komen zinnen voorbij waarin een extra komma de leesbaarheid ten goede zou komen. Er zijn ook slecht geformuleerde zinnen, zoals: "Hij was al dood en trouwens zou ook geen enkele wond dodelijk geweest zijn."
Ondanks al deze kanttekeningen, is Vrouwe van het duister misschien wel het beste Fidelma verhaal tot nu toe. Elke keer weet Tremayne de lezer te verrassen met een nieuwe ontwikkeling. Het ziet er slecht uit voor Eadulf.
1
Reageer op deze recensie