Het boek boeit zonder halverwege in te zakken

Peter Tremayne is het pseudoniem van Peter Berresford Ellis, wat wonderlijk veel lijkt op Ellis Peters (het pseudoniem van Edith Pargeter die bekend is van de reeks Brother Cadfael die zich in de middeleeuwen afspeelt). Toevallig is Peter Tremayne in hetzelfde genre actief en in plaats van een mannelijke hoofdrol heeft hij gekozen voor zuster Fidelma, een vrouwelijke monnik uit Ierland. De Engelse website van zuster Fidelma (www.sisterfidelma.com) geeft aan dat er inmiddels meer dan tien romans over haar verschenen zijn en Absolutie voor moord is het eerste deel. Als we Tremayne mogen geloven was Ierland een zeer geëmancipeerde samenleving in de zevende eeuw na Christus, de tijd waarin de serie zich afspeelt. Vrouwen waren gelijkwaardig aan mannen en konden hoge posities innemen. Moord voor absolutie speelt zich echter in Engeland af waar men niet zo ruimdenkend is. Er is een godsdienstig dispuut gaande in het klooster van Streoneshalh. De ene partij wil dat de kerk zich aan de Ierse traditie houdt, de andere partij wil dat de kerk zich conformeert aan de wensen van Rome. Zuster Fidelma is behalve kloosterlinge ook een juriste en zij wordt te hulp gevraagd als een belangrijk vertegenwoordigster van de Ierse afvaardiging wordt vermoord. Maar ze moet daarbij samenwerken met iemand van de andere partij, een Roomse afgevaardigde en vooral in het begin geeft dat strubbelingen. Fidelma laat regelmatig merken dat ze een afkeer heeft van bepaalde Engelse gewoontes en wetten. Ook heeft ze vaak een afkeer voor andere personen waardoor ze mijn sympathie niet echt weet te krijgen. Ze is duidelijk geen vrouwelijke variant op Brother Cadfael. Ook zou de tegenstelling tussen Fidelma en de Roomse afgevaardigde sterker uitgewerkt mogen worden tegen de achtergrond van het godsdienstig dispuut dat hen samen heeft gebracht. Maar dit zijn kanttekeningen bij een plezierig boek dat de sfeer van de middeleeuwen doet proeven. Ik twijfel er niet aan dat Tremayne geprobeerd heeft de krachtsverhoudingen van die tijd waarheidsgetrouw weer te geven. Ontzettend spannend is het niet, zelfs niet op het eind, maar dat is van minder belang omdat het boek boeit zonder halverwege in te zakken. Hoewel Tremayne niet helemaal kan tippen aan Ellis Peters, is zijn boek het proberen waard voor degene die na het lezen van de Cadfael reeks niet genoeg van de middeleeuwen heeft.