Litteraire nalatenschap

Een selectie uit niet-gepubliceerde verhalen. Nescio was geen veelschrijver. Helaas. De verhalen uit deze bundel zijn veelal niet “af”. Ze zijn aardig, maar halen t niet bij de briljante “De Uitvreter, Titaantjes en Dichtertje”. “Mene Tekel” en “Verliefdheid” zijn nog t meest uitgewerkt en daarmee t meest aansprekende. Dit boek is een litteraire nalatenschap, zoals in het voorwoord door de schrijver aangegeven. Een bijeenzoeken van eerder geschreven materiaal, zonde om verloren te laten gaan. Leuk om te lezen, op gezette momenten prachtig taalgebruik en beschrijvingen van het Nederlandse landschap, maar zoals op pagina 86 staat: “Een bordje, een mes, een vork, een kliekje zuurkool van den vorige dag, je weet precies wat je eraan hebt: net iets te weinig”. Het is in uitwerking net iets te weinig in dit geval. Tussen 2 en 3 sterren.