Familiebanden

“Het leven is de soep, wij zijn de ballen” (pg 95). Het begint goed, clichématig in man-vrouw verhoudingen, zeer onflatteus voor de dames, maar het verhaal boeit. Het lijkt of de schrijver zich in tweeën heeft gesplitst en twee broers van eigenschappen heeft voorzien waarmee hij zelf graag zou experimenteren. De ongetrouwde vrouwenverslinder versus de geluksvogel die trouwt met een droomvrouw en een briljante carrière heeft. Die eerste honderd pagina’s zijn wel wat al te rijkelijk voorzien van een fixatie op vooral tepels.

In de tweede helft verdwijnt de focus totaal en dompelt het verhaal zich in herhalingen, dubbele uitleggen en diverse onduidelijke duistere verhaallijnen die niets toevoegen, eerder afbreuk doen. Het boek had de helft korter gekund en was dan een stuk krachtiger geweest. Blijven de broers van elkaar houden is de hamvraag. Hangt Jesus aan het kruis?