Oevers van Rob Waumans

De Oevers is geschreven vanuit het perspectief van Luc, vader van twee zonen Boaz en Rik, en vanuit het perspectief van zijn ex-vrouw Julia. Hun verdrietige gemene deler is de vroegtijdige dood van hun ongeboren dochtertje Jet. Het bepaalt sindsdien hun dagelijkse leven wat tot uiting komt in de bezorgdheid over hun andere kinderen, in hun visie op het doen en laten van anderen en in de omgang met elkaar. De avondwandeling die Luc de ene laatste dag van zijn vakantie in Frankrijk maakt, loopt als een rode draad door het boek heen. In deze tocht springen zijn gedachten voortdurend terug naar allerlei gebeurtenissen in zijn leven.
Tijdens zijn kampeervakantie op een Franse Camping maakt hij kennis met zijn overbuurman Stephan. Dit blijkt het keerpunt in zijn leven: Stephan is alles wat Luc niet is, maar zoals hij wel wil zijn: gespierd, zelfverzekerd, onwrikbaar en sociaal. Daarnaast is het credo van zijn overbuurman helder: als je kinderen spelen, heb jij vrij.
Gedurende het verhaal kruipt Luc steeds meer uit zijn schulp. Zo danst hij tot grote ergernis van de andere ouders tijdens de moonwalk op de disco hun kinderen omver, schiet hij met een voetbal een drone die de buurmeisjes begluurt uit de lucht, en neemt hij zich voor onaangekondigd met twee blikjes bier bij andere campinggasten aan te schuiven.
Tijdens de wandeltocht langs de onstuimige stille rivier, waar hij letterlijk plaats moet maken voor wielrenners die hem verwensen dat hij op hun fietspad loopt, ontwikkeld hij zich van een introverte onzekere vader tot een zelfbewuste persoonlijkheid. Als hij dan ook een grote kiezelsteen naar de overkant van de rivier gooit, is hij er heilig van overtuigd dat hij de dikke eik aan de overkant zal raken. Tot zijn grote schrik gooit hij echter een wielrenner van zijn fiets.
De brug die hij moet oversteken naar de andere kant van de rivier staat symbool voor de definitieve koerswijziging in zijn leven. Terwijl hij op zoek gaat naar een gewonde, wellicht dode wielrenner, loopt hij door alle pijn heen die zijn leven tot dat moment heeft gedomineerd. Als hij over de brug terugkeert zonder de wielrenner gevonden te hebben, besluit hij de dingen voortaan anders te gaan doen. Zo zal hij van zijn baas Kolberg een fikse salarisverhoging eisen en een advocaat inschakelen om de achterlijk hoge alimentatie die hij Julia elke maand betaald aan te passen.
In de Oevers verwerkt Rob Waumans zowel in het perspectief van Luc als zijn vrouw Julia regelmatig flashbacks. Met zijn stijl trekt hij op een overtuigende manier de lezer onopgemerkt hun leven in. Voor Julia zijn bepaalde momenten cruciaal geweest zoals haar verblijf in Thailand, het loslaten van haar moeder en haar ontmoeting met Luc, en vraagt ze zich af wat er van haar geworden zou zijn als ze andere keuzes had gemaakt . Bij Luc overheerst de frustratie dat hij nooit echt deel van zijn gezin heeft uitgemaakt. Als hij meer aandacht aan de kinderen wilde besteden door een dag minder te gaan werken, vond Julia dat niet nodig. Deze flashbacks tillen het boek boven zichzelf uit.
Tot slot wil ik vermelden dat het boek afrekent met wat je er in de regel voor moet betalen. Liever twintig euro voor een sterk verhaal van 140 pagina´s, dan iets meer voor het dubbele met een saai plot. Rob Waumans staat voortaan op mijn lijstje.