Bizar leesplezier!

Picknick bij maanlicht oogt in eerste instantie als een boeiende roman met een verrassende ontknoping. Hier zet de schrijfster je direct op het verkeerde been. Margaret Kennedy neemt je mee naar de zeven dagen vooraf aan de zomeravond waarop een klif neerstort op een hotel Pendizack Cove, en slechts even naar de periode erna als pastoor Bott een begrafenispreek moet voorbereiden voor hem die omgekomen zijn bij deze tragedie. Zelden zijn in een boek zo veel diverse personages samengebracht, zelden hebben of krijgen deze een dergelijk unieke relatie met elkaar en zelden is een minieme plaatsbepaling het verschil tussen leven en dood.

Barbara en Dick Siddal hebben hun huis omgetoverd tot een hotel. Op die manier hopen ze de studie van hun zonen Robin en Duff te kunnen bekostigen. Dick Siddal was ooit een briljante advocaat, maar leeft nu in het schoenenhok van het voormalige huis terwijl zijn vrouw met kunst en vliegwerk het hotel bestiert. De gasten zijn van een uiteenlopend pluimage. Van de beroemde schrijfster Anna en haar chauffeur Bruce tot de kanunnik Wraxton en zijn dochter Evangeline. Van de vier verwende kinderen van het echtpaar Gifford tot de drie armoedige dochters Maud, Beatrix en Blanche van mevrouw Cove.

In elk hoofdstuk het boek doen de personages hun verhaal. In elk hoofdstuk leren we hun wel en wee beter kennen. Zoals de afgunst van meneer Paley voor zijn vrouw Christine, zoals de constante twist tussen de personeelsleden Nancibel en juffrouw Ellis en zoals de innerlijke strijd in het hoofd van de oudste zoon van Siddal, Gerry, om zich als sloof te laten gebruiken of te kiezen voor een emigratie naar Kenia.

Als Hebe, een van de kinderen van het echtpaar Gifford, de kinderen Cove tot het geheime genootschap van de Spartanen wil toe laten treden door hun te laten zwemmen in het gevaarlijke water van Dead Man's Rock, en zij net op tijd kunnen worden gered, wil ze het goed maken door een nachtfeest voor hen te organiseren. Mede door de ontwikkeling van de onderlinge relaties dringt de vraag zich op wie er straks bij deze picknick bij maanlicht aanwezig zullen zijn, en wie er in het hotel achter zullen blijven als de klif het hotel vermorzelt. Als Dick Siddal de brief van landmeter Humpfrey Bevin had geopend en had gelezen dat hij en zijn gasten zo snel mogelijk het hotel moesten verlaten, omdat de scheuren in de klif een verontrustende vorm hadden aangenomen, had deze tragedie zich nooit voltrokken.

Dit boek van Margaret Kennedy is bizar goed geschreven. Niet alleen het wisselende perspectief, ook de juiste dosering van de achtergrond van de personages, maakt dit boek tot een meesterwerk. Zelfs als je het voor een tweede keer leest, sla je zonder dat je erg in hebt, bladzijde na bladzijde weer om. Chapaeu!! Het is een terechte keuze dat dit boek opnieuw is uitgegeven.