Over vasthouden en loslaten

Moederliefde – Femmy ten Cate


Femmy ten Cate studeerde aan de hogeschool voor kunsten in Utrecht en was journalist en hoofdredacteur van diverse tijdschriften voordat ze dit debuut schreef.

Is dit een thriller? Nee dat is het niet, ook al doet de achterflap vermoeden van wel. Waar krijgt dit boek dan wel een plekje? Bij de psychologische romans natuurlijk.

Zevenentwintigjarige Leonard Salverda (Leen) zit opgesloten in een kelder. Zijn moeder is het brein van het allesomvattende plan. Leen komt pas vrij als hij zijn moeder kan vertellen waarom ze hem heeft opgesloten. Dit lijkt zo eenvoudig, maar is het niet.

Leen heeft, toen hij tien jaar oud was een rol gespeeld bij een ongeluk dat zijn nichtje Rosa overkwam. Leen denkt dat zijn moeder hem daarom in een kelder heeft gezet, want verder heeft hij geen idee waarom zijn moeder hem dit aan zou doen. Het heeft toch niets met zijn werk als journalist te maken? Leen zijn moeder wilde dat hij voor een groot dagblad, zoals het AD zou gaan werken. Zeker niet voor een tijdschrift als het OOG waar hij nu voor werkt. Maar als dat antwoord ook niet goed genoeg is gaat hij nadenken over wat zijn moeder nu eigenlijk van hem wil.

Femmy ten Cate neemt je mee in de zevenentwintig jaar geschiedenis van Leen en zijn familie, waar de relaties dicht- en ver van elkaar af liggen.
Een gecompliceerde relatie met een tante en een moederkloek. Over loslaten, vast willen houden en weer laten gaan.

‘Geen gezeik, iedereen rijk.’

Een mooi debuut dat je in één ruk uitleest doordat het lekker vlot is geschreven en je vanaf de eerste bladzijde het verhaal ingezogen wordt.

Vier sterren.


Dank aan Femmy ten Cate voor het recensie- exemplaar