Lezersrecensie
Bomen zijn als mensen
De hemel is altijd paars is de eerste roman van Sholeh Rezazadeh. Zij kwam in 2015 vanuit Iran naar Nederland. In haar geboorteland was ze huisarts en schreef korte verhalen in het Perzisch. In Nederland publiceerde ze al snel gedichten en korte verhalen in het Nederlands. In 2019 won ze de El Hizjra Literatuurprijs voor poëzie en in 2018 de Agora Lettera Schrijfwedstrijd voor proza.
Deze boeiende roman gaat over de 32-jarige Arghavan, die vanuit de Iranese stad Tabriz naar Amsterdam is verhuisd. Zij heeft een winkel in tweedehands goederen in een straat met (Judas) bomen. Ze probeert te aarden in de nieuwe omgeving waarbij ze telkens geconfronteerd wordt met een andere cultuur en natuur. Door haar winkel maakt ze kennis met Anna, Johan en Mees. De vriendschap met deze drie mensen geeft haar gelegenheid haar eigen plek te vinden in een nieuw land. Aan de ene kant heeft ze behoefte om nieuwe mensen te leren kennen, aan andere kant heeft ze geen behoefte aan oppervlakkige praatjes. Via zintuigelijke associaties krijgen we in flashbacks, beetje bij beetje een beeld van Arghavan’s leven in Iran: haar jeugd, de omgeving en haar verhouding met haar vader en moeder. De natuur speelt een belangrijke rol in haar leven en bomen in het bijzonder. Op meerdere momenten staan zij symbool voor de manier waarop Johan Arghavan inzicht geeft in haar manier van leven.
De schrijfstijl is bedrieglijk eenvoudig. De duidelijke korte zinnen zijn ritmisch en melodieus als de tekst van het lied over Arghavan. Het resultaat is een poëtisch verhaal over een kleurrijke persoonlijkheid.
Deze boeiende roman gaat over de 32-jarige Arghavan, die vanuit de Iranese stad Tabriz naar Amsterdam is verhuisd. Zij heeft een winkel in tweedehands goederen in een straat met (Judas) bomen. Ze probeert te aarden in de nieuwe omgeving waarbij ze telkens geconfronteerd wordt met een andere cultuur en natuur. Door haar winkel maakt ze kennis met Anna, Johan en Mees. De vriendschap met deze drie mensen geeft haar gelegenheid haar eigen plek te vinden in een nieuw land. Aan de ene kant heeft ze behoefte om nieuwe mensen te leren kennen, aan andere kant heeft ze geen behoefte aan oppervlakkige praatjes. Via zintuigelijke associaties krijgen we in flashbacks, beetje bij beetje een beeld van Arghavan’s leven in Iran: haar jeugd, de omgeving en haar verhouding met haar vader en moeder. De natuur speelt een belangrijke rol in haar leven en bomen in het bijzonder. Op meerdere momenten staan zij symbool voor de manier waarop Johan Arghavan inzicht geeft in haar manier van leven.
De schrijfstijl is bedrieglijk eenvoudig. De duidelijke korte zinnen zijn ritmisch en melodieus als de tekst van het lied over Arghavan. Het resultaat is een poëtisch verhaal over een kleurrijke persoonlijkheid.
2
2
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Margreet
Gesponsord
Het intrigerende verhaal achter de moordenaar van Willem van Oranje. Vol spanning en gruwelijke plottwists!
Een indringend verhaal op het scherp van de snede, vanuit de belevingswereld van de strafrechtadvocate die als slachtoffer moet strijden voor een eerlijke behandeling onder het recht waar ze altijd in heeft geloofd.
Hetzelfde boek lezen brengt mensen samen: je hebt direct iets om over te praten! Daarom lezen we in november met heel Nederland 'Joe Speedboot' van Tommy Wieringa. Je haalt het boek gratis op bij je bibliotheek.
