Een heerlijk sprookjesachtig, fantasierijk en wervelend avontuur!

‘’Soms moet je niet te veel denken en moet je gewoon doen. Echt, je durft meer dan je denkt!’’

De toch niet zo eenzame tocht van Torre | Annemarije Overduin • Sophie Pluim | Gottmer

Stiekem onder de dekens verder lezen; dat zou ik doen met dit boek als ik als kind eigenlijk allang zou moeten slapen. Omdat zo onder de dekens het nog eens extra spannend wordt, maar ook omdat het lastig is om te stoppen met lezen. Wat een heerlijk sprookjesachtig, fantasierijk en wervelend avontuur, wat een leesplezier! Ik heb echt enorm genoten van De toch niet zo eenzame tocht van Torre.

Het begint natuurlijk al met de prachtige cover van Sophie Pluim die eruit springt en uitnodigend is, nieuwsgierig maakt. De achterkant lezen en even bladeren door het boek maken dat je nog meer zin krijgt in dit verhaal. Het binnenwerk is meer dan prachtig, zo sfeervol, en je proeft aan alles dat er met liefde aan dit boek gewerkt is. Dan moet het met het verhaal ook wel goed zitten toch? Nou, zeker!

Annekarijn heeft een fijne en meeslepende schrijfstijl die er voor zorgt dat het net is of je zelf ook in het verhaal zit. Je leeft mee, voelt mee en terwijl Torre zich ontwikkeld leer je hem steeds beter kennen. Het verhaal over vriendschap, familie en moed zal veel kinderen aanspreken. Iets niet durven, toch moedig zijn, zelfvertrouwen dat groeit, maar ook weten dat je niet alleen bent, dat je het niet alleen hoeft te doen; het zit allemaal in dit prachtige verhaal dat vol vaart geschreven is, zeker ook humor bevat, en leest als een spannende film.

Echt een aanrader om voor te lezen vanaf een jaar of acht, maar dus ook heerlijk om lekker zelf in te duiken vanaf een jaar of 9 en ver daarboven. (En doen hoor, stiekem lezen met een zaklamp onder de dekens of in je slaapzak deze zomervakantie!)

Hieronder kun je nog lezen waar dit bijzonder sfeervolle boek over gaat. Ik kijk alvast uit naar meer van Annekarijn, Sophie en Torre, en hoop oom Fons nog eens te ontmoeten.

——

Torre heeft het even niet zo makkelijk. Iets met pestkoppen, een akkefietje met een goede vriend, ouders die hem even te veel vinden nu er een baby is, en een vakantie die er totaal anders uit gaat zien als hij met ene oom Fons mee moet naar zijn berghut. Een oom die hij nauwelijks kent. Gelukkig blijkt die oom Fons zo gek nog niet, is er Natneus - een eigenwijs geitje, en blijkt het bos bij de berghut geheimzinniger dan verwacht. Als Torre en Natneus verdwalen, komen ze in een wervelend avontuur terecht vol aardmannen, gevleugelden en andere bosbewoners. Er moet namelijk een heuse, echt verschrikkelijke, berglor verslagen worden. Heeft Torre voldoende moed in zich om dit te durven?