Lezersrecensie
Prachtig verhaal, saaie personages
Emancipatie van slaven en vrouwen aan de vooravond van de Amerikaanse Burgeroorlog. Om en om geschreven vanuit het perspectief van Sarah, een rijk blank meisje uit Charleston, hart van het Zuiden, en Handfull, de slavin die ze op haar 11e verjaardag krijgt. Deels gebaseerd op feiten.
Het verhaal is boeiend en geeft een huiveringwekkend beeld van slavernij. Maar helaas zijn de twee vrouwen als personage minder boeiend. Sarah is driekwart van het boek aan het zeuren dat ze haar roeping nog niet gevonden heeft. Natuurlijk, het is een tijd waarin vrouwen niets zelfstandig mogen doen, niet mogen studeren en zeker geen advocaat mogen worden, wat Sarah haar droom is. En het verhaal gaat juist over hoe ze zich via diverse omwegen hieraan probeert te ontworstelen. Maar als karakter is ze weinig interessant. Zo blijft ze jaren zorgen voor de kinderen van een man die haar geest alleen maar weet te waarderen als ze haar mening ondergeschikt maakt aan de zijne. En gaat ze van religie naar religie zonder zichzelf de vraag te stellen, zelfs niet in haar meest depressieve gedachten, hoe het kan dat God slavernij toestaat.
Handfull is in haar verzet tegen geestelijke slavernij, naast de lichamelijke die ze dagelijks ervaart, veel boeiender. Maar ook hier wreekt zich het feit dat ze weinig anders kan doen dan vanaf de zijlijn toekijken hoe het leven zich ontvouwt.
Het verhaal is boeiend en geeft een huiveringwekkend beeld van slavernij. Maar helaas zijn de twee vrouwen als personage minder boeiend. Sarah is driekwart van het boek aan het zeuren dat ze haar roeping nog niet gevonden heeft. Natuurlijk, het is een tijd waarin vrouwen niets zelfstandig mogen doen, niet mogen studeren en zeker geen advocaat mogen worden, wat Sarah haar droom is. En het verhaal gaat juist over hoe ze zich via diverse omwegen hieraan probeert te ontworstelen. Maar als karakter is ze weinig interessant. Zo blijft ze jaren zorgen voor de kinderen van een man die haar geest alleen maar weet te waarderen als ze haar mening ondergeschikt maakt aan de zijne. En gaat ze van religie naar religie zonder zichzelf de vraag te stellen, zelfs niet in haar meest depressieve gedachten, hoe het kan dat God slavernij toestaat.
Handfull is in haar verzet tegen geestelijke slavernij, naast de lichamelijke die ze dagelijks ervaart, veel boeiender. Maar ook hier wreekt zich het feit dat ze weinig anders kan doen dan vanaf de zijlijn toekijken hoe het leven zich ontvouwt.
1
Reageer op deze recensie