De rouwschrijfster

Ik heb dit boek op advies van een vriendin gelezen.
Eerlijk gezegd, ik zou dit boek niet zelf hebben uitgekozen, de cover vind ik mooi, maar de titel en onderwerp spreken mij niet aan. Dit bewijs weer eens dat je verder moet kijken dan de titel en de tekst op de achterkant.

Op de dag dat John F. Kennedy de eed aflegt, worstelt Claire, een zelfbewuste jonge vrouw en moeder die geobsedeerd is door de glamour van Jackie Kennedy, met de vraag of ze in een liefdeloos huwelijk moet blijven of de man volgen van wie ze houdt en van wie ze een kind verwacht. Decennia daarvoor gaat Vivien Lowe, een buitengewoon begaafde schrijfster van rouwteksten, op zoek naar haar minnaar die in de Grote Aardbeving van San Francisco van 1906 spoorloos verdwenen is. Door de verhalen van de doden te vertellen, leert Vivien ook de impact van haar eigen verlies kennen.

Het boek als het ware opgehangen aan twee historische gebeurtenissen in de Amerikaanse geschiedenis: de grote aardbeving in San Francisco in 1906 die grote delen van de stad heeft verwoest, en de inauguratie van John F. Kennedy als de 35e president van de Verenigde Staten. Claire voelt zich aangetrokken tot de boodschap van Kennedy, maar is ook bijzonder geïnteresseerd in zijn vrouw, Jacqueline.

Het boek gaat grotendeels over keuzes maken in je leven.over hoop, verdriet, leven en dood. De tijd waarin een en ander zich afspeelt, is van invloed. Een vrouw in 1919 zal echt andere keuzes gemaakt hebben dan een vrouw een eeuw later.

Het is een boek die indruk maakt, een boek waar je nog een paar dagen aan lijft denken.
Gelukkig dat mijn vriendin mij deze tip gaf.
Het boek is prettig en vlot geschreven.