Lezersrecensie
Vuuropaal: passie en creativiteit.
De Vuuropaal is het eerste boek dat ik van deze auteur lees. Het is het tweede boek uit de serie, maar goed als zelfstandig werk te lezen.
Florine Braspenning is kunstenaar en sinds kort een kersverse galeriehouder. Dit gaat echter niet zonder slag of stoot, ze moet hard werken en ze probeert de touwtjes aan elkaar te knopen om haar droom te verwezenlijken. Toch is het een hele verademing na jaren in de advocatuur gewerkt te hebben.
Mark Rutherfell komt als expat naar Nederland en trekt in het huis naast Florine. Net als Florine een knallend verjaardagsfeest geeft komt hij binnen en trekt de stekker uit de muziekinstallatie. Wat een troep, denkt Mark. Wat een eikel, denkt Florine en ze hebben meteen een hekel aan elkaar. Maar dan loopt Mark onverwacht haar galerie binnen en koopt het duurste schilderij dat er hangt. Wat zit hier achter?
De cover van het boek sprak me aan. Leuke kleurtjes met herkenbare voorwerpen. Gaandeweg het verhaal komt elk voorwerp terug, De 8-ball en het klavertje voor geluk, de lijst voor Florine’s passie en de blauwe muts van Mark. De lipbalsem blijft nog even geheim, dat moet de lezer zelf ontdekken. En dan is de titel van het boek groot zichtbaar op de cover. De Vuuropaal heeft vele eigenschappen, in deze roman komen passie en creativiteit het meeste naar voren.
Het verhaal wordt verteld vanuit twee perspectieven, die van Florine en Mark.
Florine is na jarenlang in de advocatuur gewerkt te hebben een nieuwe weg ingeslagen. Ze wil geen zielige, in de steek gelaten, zorgzame lieverd meer zijn, maar een vamp, een muze. Ze schildert graag en krijgt de kans een kunstgalerie te openen. Ik las dat Dominique Lap graag schrijft over sterke, onafhankelijke vrouwen waarvan het leven verre van volmaakt verloopt, maar er uiteindelijk wel mee weg komen. Ze herkent zichzelf hierin, maar het is zeker van toepassing op Florine.
Mark is net verhuisd vanuit Amerika voor zijn werk en denkt een rustig appartement te betrekken om in alle stilte te kunnen werken. Later in het verhaal blijkt dat hij ook het een en ander te overdenken had wat betreft zijn relatie.
Mooie bijrollen zijn er voor de vriendinnen van Florine. Via hen ontdekt Florine een belangrijke les in het leven.
“Niet geld of succes maakte haar goed genoeg, maar warmte en betrouwbaarheid. Vriendschap.”
Dominique heeft een speelse, humoristische schrijfstijl waardoor het verhaal erg gemakkelijk wegleest. De gebeurtenissen volgen elkaar snel op, waardoor je geprikkeld wordt om door te lezen. Natuurlijk zorgen de erotische stukjes daar ook voor. Van mij had het verhaal wel wat meer diepgang mogen hebben, regelmatig kwamen de situaties op mij niet realistisch over, wel erg toevallig en voorspelbaar allemaal. Toch is het een heerlijk Feelgood verhaal dat zorgt voor een aantal ontspannende leesuurtjes.
Dank je wel Hebban en uitgeverij De Gouden Kers voor het mogen ontvangen van dit recensie exemplaar.
Florine Braspenning is kunstenaar en sinds kort een kersverse galeriehouder. Dit gaat echter niet zonder slag of stoot, ze moet hard werken en ze probeert de touwtjes aan elkaar te knopen om haar droom te verwezenlijken. Toch is het een hele verademing na jaren in de advocatuur gewerkt te hebben.
Mark Rutherfell komt als expat naar Nederland en trekt in het huis naast Florine. Net als Florine een knallend verjaardagsfeest geeft komt hij binnen en trekt de stekker uit de muziekinstallatie. Wat een troep, denkt Mark. Wat een eikel, denkt Florine en ze hebben meteen een hekel aan elkaar. Maar dan loopt Mark onverwacht haar galerie binnen en koopt het duurste schilderij dat er hangt. Wat zit hier achter?
De cover van het boek sprak me aan. Leuke kleurtjes met herkenbare voorwerpen. Gaandeweg het verhaal komt elk voorwerp terug, De 8-ball en het klavertje voor geluk, de lijst voor Florine’s passie en de blauwe muts van Mark. De lipbalsem blijft nog even geheim, dat moet de lezer zelf ontdekken. En dan is de titel van het boek groot zichtbaar op de cover. De Vuuropaal heeft vele eigenschappen, in deze roman komen passie en creativiteit het meeste naar voren.
Het verhaal wordt verteld vanuit twee perspectieven, die van Florine en Mark.
Florine is na jarenlang in de advocatuur gewerkt te hebben een nieuwe weg ingeslagen. Ze wil geen zielige, in de steek gelaten, zorgzame lieverd meer zijn, maar een vamp, een muze. Ze schildert graag en krijgt de kans een kunstgalerie te openen. Ik las dat Dominique Lap graag schrijft over sterke, onafhankelijke vrouwen waarvan het leven verre van volmaakt verloopt, maar er uiteindelijk wel mee weg komen. Ze herkent zichzelf hierin, maar het is zeker van toepassing op Florine.
Mark is net verhuisd vanuit Amerika voor zijn werk en denkt een rustig appartement te betrekken om in alle stilte te kunnen werken. Later in het verhaal blijkt dat hij ook het een en ander te overdenken had wat betreft zijn relatie.
Mooie bijrollen zijn er voor de vriendinnen van Florine. Via hen ontdekt Florine een belangrijke les in het leven.
“Niet geld of succes maakte haar goed genoeg, maar warmte en betrouwbaarheid. Vriendschap.”
Dominique heeft een speelse, humoristische schrijfstijl waardoor het verhaal erg gemakkelijk wegleest. De gebeurtenissen volgen elkaar snel op, waardoor je geprikkeld wordt om door te lezen. Natuurlijk zorgen de erotische stukjes daar ook voor. Van mij had het verhaal wel wat meer diepgang mogen hebben, regelmatig kwamen de situaties op mij niet realistisch over, wel erg toevallig en voorspelbaar allemaal. Toch is het een heerlijk Feelgood verhaal dat zorgt voor een aantal ontspannende leesuurtjes.
Dank je wel Hebban en uitgeverij De Gouden Kers voor het mogen ontvangen van dit recensie exemplaar.
1
Reageer op deze recensie