Gejaagd door de wind.

Het geheim van de aangewaaide tante is een jeugdboek van Els Zax. Els debuteert op haar 85ste officieel als kinderboekenschrijfster. Els was werkzaam in het onderwijs en op de kinderafdeling van het Radboudziekenhuis. Na een aantal korte verhalen is dit haar eerste kinderboek. Ze heeft er zelf de aquarellen bij gemaakt. Een mooie toevoeging aan het geheel.
Ik las en jureerde dit boek voor de Juno Kinderboekenprijs 2024.

Tante Hoosie is in een windhoos aan komen waaien bij Luna. Helaas is ze een week na haar aankomst op Nieuwjaarsnacht met haar hoofd tegen de voordeur geknald en sindsdien heeft ze een geheim, maar weet niet meer wat dat is. Uit haar land ver hier vandaan heeft ze een dropjesplant meegenomen, maar ook die is ze kwijt. De plant heeft geneeskrachtige dropjes, waardoor iets wat je vergeten bent weer naar boven komt. Luna is vastbesloten om er samen met haar vriendje Serrian alles aan te doen de plant terug te vinden en zo achter het geheim van haar tante te komen.

Het boek is uitgebracht bij Droomvallei Uitgeverij. Op hun site staat dat hun boeken uitblinken in leesgemak. Voor dit boek geldt dat zeker. Er is gekozen voor een prettig lettertype, geen moeilijke woorden en korte overzichtelijke hoofdstukken. Els heeft een prettige, vlotte schrijfstijl met veel humor en de nodige spanning, zeer geschikt voor de doelgroep; kinderen vanaf 7 jaar. De vrolijke tekeningen zijn van haar eigen hand en ondersteunen het verhaal.

De hoofdpersonen Luna, een echte doorzetter en niet bang, en haar vriendje Sterrian, onzeker, maar wil niet laten merken dat hij bang is. Hierin zullen kinderen zich zeker herkennen. De dingen die ze beleven spreken tot de verbeelding, zijn spannend maar niet angstaanjagend en veroorzaken geen nachtmerrie. De humor in het verhaal houdt het geheel luchtig.

“Wie lust er taart?’ De tandarts komt het plein opgereden met een kar vol lekkernijen. Iedereen rent erheen. ‘Daar krijgen we toch gaatjes van?’ roept Bertje. Hij houdt zijn knuffelbeer tegen zijn wang. ‘Is zo, maar boren doe ik zo graag,’ zegt de tandarts.

Ik zou haast zeggen; wat jammer dat Els pas op 85 jarige leeftijd ontdekt heeft dat ze kinderboeken schrijven ook leuk vindt. Dit verhaal smaakt naar meer. Ik hoop dat er nog vele zullen volgen.