Lezersrecensie
Bóns in Turp.
Lola van Stephanie Van Der Pol is een leuk, vlot en grappig verhaal dat zich afspeelt in het Brabantse dorp Klinkert. Als Brabantse voelde ik me er direct thuis. Het is mijn tweede verhaal van haar, voorheen las ik al Bitterzoet.
Marije, haar man Huub en hun twee kinderen Mats en Isa wonen in een dorpje; het Brabantse Klinkert. Ze zijn al jaren gelukkig getrouwd, maar Huub wordt als enige huisarts in het dorpje steeds meer opgeslokt door zijn werk. Ook al heeft Marije een succesvol kledingwinkeltje in het dorp, ze mist de intimiteit met Huub. Dan ontmoet ze Lola, die in alles haar tegenpool is; jong, single, knap, bruisend en hip. Ze sluiten vriendschap, maar als Marije via het roddelcircuit hoort dat Lola een affaire heeft met een getrouwde man slaan bij haar de twijfels toe. Wie kan ze vertrouwen en kan ze haar huwelijk redden?
Stephanie neemt je vanaf het eerste begin mee in het verhaal. Haar schrijfstijl is erg beeldend, je ziet het dorpje voor je. Misschien ook wel, omdat ik zelf uit een dorp kom, herken je het ons kent ons gevoel. Het soms beklemmende gevoel ook, omdat iedereen alles van je weet, daarom vindt Marije het ook zo belangrijk wat anderen van haar vinden. Daarnaast het zorgzame voor elkaar, iemand in nood wordt geholpen. Als buitenstaander kom je er niet zomaar tussen, zeker als ze zo extravagant zijn als Lola. Die worden eerst met de nodig argwaan bekeken. Deze kenmerkende eigenschappen van een dorp worden door haar heel goed neergezet.
De personages zijn realistische figuren, je kunt je gemakkelijk in hen verplaatsen. Tegenwoordig heeft elke huisarts een overvolle praktijk, het is dan ook heel geloofwaardig dat hij ’s avonds op is en niet altijd meer zin heeft in andere dingen. Ook Marije zie je voor de spiegel staan met al haar onzekerheden; vindt Huub haar nog wel aantrekkelijk genoeg? En Lola, die vrije vogel, hoeft nergens naar te kijken en neemt het met de huwelijkse plichten van andere mannen niet zo nauw.
Een heerlijke feelgoodnovelle die je af en toe laat glimlachen, maar die je ook laat nadenken over vriendschap, liefde en vertrouwen.
Marije, haar man Huub en hun twee kinderen Mats en Isa wonen in een dorpje; het Brabantse Klinkert. Ze zijn al jaren gelukkig getrouwd, maar Huub wordt als enige huisarts in het dorpje steeds meer opgeslokt door zijn werk. Ook al heeft Marije een succesvol kledingwinkeltje in het dorp, ze mist de intimiteit met Huub. Dan ontmoet ze Lola, die in alles haar tegenpool is; jong, single, knap, bruisend en hip. Ze sluiten vriendschap, maar als Marije via het roddelcircuit hoort dat Lola een affaire heeft met een getrouwde man slaan bij haar de twijfels toe. Wie kan ze vertrouwen en kan ze haar huwelijk redden?
Stephanie neemt je vanaf het eerste begin mee in het verhaal. Haar schrijfstijl is erg beeldend, je ziet het dorpje voor je. Misschien ook wel, omdat ik zelf uit een dorp kom, herken je het ons kent ons gevoel. Het soms beklemmende gevoel ook, omdat iedereen alles van je weet, daarom vindt Marije het ook zo belangrijk wat anderen van haar vinden. Daarnaast het zorgzame voor elkaar, iemand in nood wordt geholpen. Als buitenstaander kom je er niet zomaar tussen, zeker als ze zo extravagant zijn als Lola. Die worden eerst met de nodig argwaan bekeken. Deze kenmerkende eigenschappen van een dorp worden door haar heel goed neergezet.
De personages zijn realistische figuren, je kunt je gemakkelijk in hen verplaatsen. Tegenwoordig heeft elke huisarts een overvolle praktijk, het is dan ook heel geloofwaardig dat hij ’s avonds op is en niet altijd meer zin heeft in andere dingen. Ook Marije zie je voor de spiegel staan met al haar onzekerheden; vindt Huub haar nog wel aantrekkelijk genoeg? En Lola, die vrije vogel, hoeft nergens naar te kijken en neemt het met de huwelijkse plichten van andere mannen niet zo nauw.
Een heerlijke feelgoodnovelle die je af en toe laat glimlachen, maar die je ook laat nadenken over vriendschap, liefde en vertrouwen.
2
Reageer op deze recensie
