Van rechercheur naar kattenoppas.

Nieuw Bloed van Jet van Vuuren is het eerste deel in een nieuwe serie over rechercheur Barbara van Eck. Ik won het tweede deel Bloedband bij Hebban en in de recensies las dat het fijn was om ook het eerste deel gelezen te hebben. Daarom startte ik met dit deel. Eerder las ik van deze auteur ook al enkele werken, dus ik was wel benieuwd naar deze reeks.
Barbara van Eck is een gescheiden, oneervol ontslagen rechercheur, die tijdelijk in een tiny house van haar vriendin woont in het bos. Ze verhuurt zich als kattenoppas bij mensen aan huis. Ze krijgt een verzoek om drie weken op te gaan passen in een seniorencomplex omdat de eigenaar op vakantie gaat. Wat drie saaie weken dreigen te worden verandert al snel als de ene na de andere bewoner dood gevonden wordt. In de vrijgekomen appartementen komen jonge bewoners, nieuw bloed. Barbara vertrouwt het niet en gaat op onderzoek uit.

Zoals ik van Jet's andere boeken gewend ben, is ook hier de hoofdrol weggelegd voor een sterke vrouw, Barbara. Ze is tot haar spijt oneervol ontslagen, maar kan het vak niet helemaal loslaten. Eigenzinnig en volhardend als ze is gaat ze toch op onderzoek uit, als ze denkt dat de bewoners iets te verbergen hebben. Door flashbacks over haar verleden, leer je ook ontdekken, waarom ze dingen gedaan heeft. Je leeft steeds meer met haar mee en begrijpt haar beslissingen. Daarnaast maak je in de eerste hoofdstukken uitgebreid kennis met de bewoners in de flat.

Er zijn eigenlijk drie verhaallijnen in het boek verweven.
Allereerst is er het verhaal over het oppassen in de flat. Dit verhaal wordt chronologisch opgebouwd vanaf het moment dat ze er de eerste keer komt tot een paar weken na de ontknoping.
Dan zijn er hoofdstukken die beginnen met bijbelteksten, nl.de 10 Geboden. Deze hoofdstukken zijn flashbacks naar de jeugd van Barbara, de jaren 60, waarin andere normen en waarden gehanteerd werden. Hier krijg je een inkijkje in haar verleden, dat gedomineerd is door haar onbuigzame vader, leven op de Bijbelbelt, hel en verdoemenis predikend en geen medelijden hebbend. Dit laat je weer een ander deel van Babara’s karakter zien en vooral waarom dat zo gevormd is.
De derde verhaallijn voert de spanning nog verder op. In de vorm van appjes die op haar telefoon binnenkomen, wordt Barbara bedreigt door een psychopaat. Lang blijft de lezer over wie dit is in het ongewisse, maar op de achtergrond vol je dat de spanning door dit mysterie verder opgebouwd wordt.

Jet heeft een vlotte, levendige en beeldende schrijfstijl, waardoor je als lezer al snel meegenomen wordt in het verhaal. Door steeds kleine stukjes van de puzzel aan te reiken ga je mee op zoek naar de dader. Heel knap is het dan van Jet, dat ze erin slaagt je steeds weer op het verkeerde been te zetten. Toch raak je de draad niet kwijt en blijf je doorlezen om te weten te komen hoe het dan wel zit. En als je het dan eindelijk te weten komt volgen er nog twee verrassende plotwendingen, de brief van Gerda en de onverwachte bezoekster.
Een prachtige cliffhanger, op naar het tweede deel.