Lezersrecensie
Tragedie in een koude winter.
Zoete Overwinning is het debuut van Jorinde Molenaar en wordt aangekondigd als het eerste deel van een trilogie over de fabriek van Veenstra in Zaandam.
De cover van het boek sprak me aan: Een fabriek op de voorgrond omringt door molens. Het geheel van zachte warme tinten doet je zeker aan chocolade denken.
De hoofpersonages zijn Noor en haar vriendinnen Annabel en Fieke. Het verhaal wordt vanuit meerdere perspectieven verteld, vooral vanuit deze drie vriendinnen.
De meiden zijn heel verschillend qua karakter, maar hebben een hechte vriendschap. Noor is de jongste dochter van de fam Veenstra. Ze is plichtsgetrouw en erg gedreven, vastbesloten om haar studie goed af te ronden en bezint zich op haar mogelijkheden voor de toekomst. Annabel wordt door haar ouders aangespoord om goed te presteren, ze stellen hoge eisen aan haar, maar zij is meer geïnteresseerd in jongens. Fieke tenslotte is erg gepassioneerd en zorgt er vaak voor dat eventuele onenigheid tussen de vriendinnen weer opgelost wordt.
Het verhaal start in de winter van 1912. In een vlotte en toegankelijke schrijfstijl word je al snel meegenomen in het verhaal. De prachtige sfeer- en natuurbeschrijvingen doen je wanen in de winters van 1912, die winters beleven we nu al lang niet meer. Jorinde bedient zich hierbij regelmatig van een wat formelere, stijvere schrijfstijl zoals in die tijd gewoon was.
“Ik hoop dat deze brief jou in goede gezondheid aantreft”.
Hierdoor merk je dat Jorinde zich goed ingeleefd heeft in die tijd. De manier waarop jongens en meisjes met elkaar omgaan, de gebruiken op het ijs bij het schaatsen, maar ook in de fabrieken waar de verschillen tussen het werk van de mannen en vrouwen aan bod komt.
De flaptekst zette me wel op het verkeerde been door de indruk te wekken dat WOI een grotere rol zou spelen. Alleen in de vorm van een Belgische vluchteling, die op zoek is naar werk, wordt dit gegeven heel even aangestipt. De geschiedenis van de chocoladefabrieken in Zaandam was heel interessant, dit blijken de Verkade fabrieken te zijn zo ontdekte ik, toen ik verder op onderzoek uit ging.
Jorinde heeft een debuut geschreven met de nodige diepgang. Familiebanden, verliefdheid, jaloezie, rouw en trouw zijn thema’s die regelmatig voorkomen in het verhaal. Ik ben benieuwd naar het volgende deel.
Ik wil Hebban en uitgeverij Luitingh Sijthoff bedanken voor het recensie-exemplaar dat ik mocht ontvangen.
De cover van het boek sprak me aan: Een fabriek op de voorgrond omringt door molens. Het geheel van zachte warme tinten doet je zeker aan chocolade denken.
De hoofpersonages zijn Noor en haar vriendinnen Annabel en Fieke. Het verhaal wordt vanuit meerdere perspectieven verteld, vooral vanuit deze drie vriendinnen.
De meiden zijn heel verschillend qua karakter, maar hebben een hechte vriendschap. Noor is de jongste dochter van de fam Veenstra. Ze is plichtsgetrouw en erg gedreven, vastbesloten om haar studie goed af te ronden en bezint zich op haar mogelijkheden voor de toekomst. Annabel wordt door haar ouders aangespoord om goed te presteren, ze stellen hoge eisen aan haar, maar zij is meer geïnteresseerd in jongens. Fieke tenslotte is erg gepassioneerd en zorgt er vaak voor dat eventuele onenigheid tussen de vriendinnen weer opgelost wordt.
Het verhaal start in de winter van 1912. In een vlotte en toegankelijke schrijfstijl word je al snel meegenomen in het verhaal. De prachtige sfeer- en natuurbeschrijvingen doen je wanen in de winters van 1912, die winters beleven we nu al lang niet meer. Jorinde bedient zich hierbij regelmatig van een wat formelere, stijvere schrijfstijl zoals in die tijd gewoon was.
“Ik hoop dat deze brief jou in goede gezondheid aantreft”.
Hierdoor merk je dat Jorinde zich goed ingeleefd heeft in die tijd. De manier waarop jongens en meisjes met elkaar omgaan, de gebruiken op het ijs bij het schaatsen, maar ook in de fabrieken waar de verschillen tussen het werk van de mannen en vrouwen aan bod komt.
De flaptekst zette me wel op het verkeerde been door de indruk te wekken dat WOI een grotere rol zou spelen. Alleen in de vorm van een Belgische vluchteling, die op zoek is naar werk, wordt dit gegeven heel even aangestipt. De geschiedenis van de chocoladefabrieken in Zaandam was heel interessant, dit blijken de Verkade fabrieken te zijn zo ontdekte ik, toen ik verder op onderzoek uit ging.
Jorinde heeft een debuut geschreven met de nodige diepgang. Familiebanden, verliefdheid, jaloezie, rouw en trouw zijn thema’s die regelmatig voorkomen in het verhaal. Ik ben benieuwd naar het volgende deel.
Ik wil Hebban en uitgeverij Luitingh Sijthoff bedanken voor het recensie-exemplaar dat ik mocht ontvangen.
1
Reageer op deze recensie