Lezersrecensie
Ode aan de uiterwaarden
Dit was een bijzonder boek voor mij. Ik ben opgegroeid aan de Waal, vlakbij bij Nijmegen en kom en wandel daar nog regelmatig langs en door de uiterwaarden. Precies het gebied waar dit verhaal zich afspeelt, al wordt nergens de naam van de stad en de rivier genoemd.
In deze uiterwaarden woont de 25-jarige Willem de Waal (!), iemand die de dagen niet telt en de tijd afleest aan de schaduwen en de waterstand van de rivier. Hij eet wat de natuur hem geeft, wilde asperges, eekhoorntjesbrood, een ganzenei. Het verontrust hem als er mannen verschijnen die alles gaan opmeten en in kaart brengen. Hij en zijn hond Fido dreigen te worden verjaagd omdat er een nevengeul moet komen ivm het waterstaatsproject Ruimte voor de Rivier.
De rivier is de andere hoofdpersoon van de roman en is samen met de uiterwaarden de grote liefde van Willem. Prachtig door Heijmans beschreven: 'de zon kan zo mooi in het zilveren water schijnen dat almaar onbekommerd stroomafwaarts gaat' en 'mijn rivier spiegelt niet de hemel maar zichzelf. Ze heeft haar eigen kleur die opdoemt van de bodem, een echo uit de vergen en de dalen die ze passeert voordat ze hier terechtkomt. 's Nachts geeft ze soms licht alsof ze dat heeft opgespaard, vooral in de zomer en de lente, een zacht, betrouwbaar schijnsel'.
Genieten is het ook van de natuur die de auteur beschrijft, de bijenorchis, de zwarte populier, de elft, de sleedoorn, de roodborst, de boommarter, de juchtleerkevers etc. Het is een ware ode aan de natuur.
Nadat de grijpmachines en mannen met kettingzagen de plek waar Willem vrij en gelukkig was in beslag nemen, trekt hij langs de rivierkades naar de andere kant van de stad. Lukt het hem een mooie nieuwe plek te vinden? En hoe zit het met de bemoeizucht van sommige mensen, al bedoelen ze het goed.
En... wie heeft eigenlijk de macht? Laten het water en de natuur, laat de rivier zich controleren en in bedwang houden?
Het verhaal van zijn oom Henk, die 10 jaar in de uiterwaarden van Druten woonde, inspireerde Heijmans tot deze roman maar het is fictie. Willem is niet oom Henk en het Ruimte voor de Rivier-project is wel realiteit maar niet helemaal zoals het hier beschreven is. Maar dat maakt helemaal niet uit. Erg mooi boek! Heb ervan genoten.
In deze uiterwaarden woont de 25-jarige Willem de Waal (!), iemand die de dagen niet telt en de tijd afleest aan de schaduwen en de waterstand van de rivier. Hij eet wat de natuur hem geeft, wilde asperges, eekhoorntjesbrood, een ganzenei. Het verontrust hem als er mannen verschijnen die alles gaan opmeten en in kaart brengen. Hij en zijn hond Fido dreigen te worden verjaagd omdat er een nevengeul moet komen ivm het waterstaatsproject Ruimte voor de Rivier.
De rivier is de andere hoofdpersoon van de roman en is samen met de uiterwaarden de grote liefde van Willem. Prachtig door Heijmans beschreven: 'de zon kan zo mooi in het zilveren water schijnen dat almaar onbekommerd stroomafwaarts gaat' en 'mijn rivier spiegelt niet de hemel maar zichzelf. Ze heeft haar eigen kleur die opdoemt van de bodem, een echo uit de vergen en de dalen die ze passeert voordat ze hier terechtkomt. 's Nachts geeft ze soms licht alsof ze dat heeft opgespaard, vooral in de zomer en de lente, een zacht, betrouwbaar schijnsel'.
Genieten is het ook van de natuur die de auteur beschrijft, de bijenorchis, de zwarte populier, de elft, de sleedoorn, de roodborst, de boommarter, de juchtleerkevers etc. Het is een ware ode aan de natuur.
Nadat de grijpmachines en mannen met kettingzagen de plek waar Willem vrij en gelukkig was in beslag nemen, trekt hij langs de rivierkades naar de andere kant van de stad. Lukt het hem een mooie nieuwe plek te vinden? En hoe zit het met de bemoeizucht van sommige mensen, al bedoelen ze het goed.
En... wie heeft eigenlijk de macht? Laten het water en de natuur, laat de rivier zich controleren en in bedwang houden?
Het verhaal van zijn oom Henk, die 10 jaar in de uiterwaarden van Druten woonde, inspireerde Heijmans tot deze roman maar het is fictie. Willem is niet oom Henk en het Ruimte voor de Rivier-project is wel realiteit maar niet helemaal zoals het hier beschreven is. Maar dat maakt helemaal niet uit. Erg mooi boek! Heb ervan genoten.
1
Reageer op deze recensie