Lezersrecensie
Bizarre huwelijksreis
De dood, eenzaamheid, vergankelijkheid, vriendschap zijn de thema's van het boek uit 1937 van deze Hongaarse auteur.
Mihály en Erszi zijn op huwelijksreis in Italië maar er zijn al meteen signalen dat dit huwelijk gedoemd is te mislukken.
Nadat János, een jeugdvriend opduikt vertelt Mihály zijn vrouw uitgebreid over zijn bijzondere vroegere vriendenkring. De zelfmoord van één van hen achtervolgt hem nog steeds. En was hij nu wel of niet verliefd op Éva of toch op Tamás? De jeugdherinneringen kwellen hem dusdanig dat hij (on)bewust Erszi kwijtraakt tijdens een treinreis. 'Wat er echt toe doet, heeft meestal plaatsgevonden in het verleden'.
Mihály gaat alleen verder, en maakt een bizarre reis naar oa Perugia, Gubbio (van de dodenpoorten) en Rome.
Perspectief van het verhaal is vooral dat van Mihály, een angstige en onzekere man. Het leven overkomt hem alsof hij er geen invloed op heeft. Dat blijkt des te meer bij het slot van de roman. En tegenover Erszi typeert János hem: 'Zijn hele leven doet hij niets anders dan ergens mee ophouden. Hij heeft nergens geduld voor'.
Een mooi geschreven boek, absoluut niet gedateerd, met vreemde personages, bizarre dialogen en gebeurtenissen. Ik moest er wel mijn best voor doen maar werd er zeer door geboeid.
Mihály en Erszi zijn op huwelijksreis in Italië maar er zijn al meteen signalen dat dit huwelijk gedoemd is te mislukken.
Nadat János, een jeugdvriend opduikt vertelt Mihály zijn vrouw uitgebreid over zijn bijzondere vroegere vriendenkring. De zelfmoord van één van hen achtervolgt hem nog steeds. En was hij nu wel of niet verliefd op Éva of toch op Tamás? De jeugdherinneringen kwellen hem dusdanig dat hij (on)bewust Erszi kwijtraakt tijdens een treinreis. 'Wat er echt toe doet, heeft meestal plaatsgevonden in het verleden'.
Mihály gaat alleen verder, en maakt een bizarre reis naar oa Perugia, Gubbio (van de dodenpoorten) en Rome.
Perspectief van het verhaal is vooral dat van Mihály, een angstige en onzekere man. Het leven overkomt hem alsof hij er geen invloed op heeft. Dat blijkt des te meer bij het slot van de roman. En tegenover Erszi typeert János hem: 'Zijn hele leven doet hij niets anders dan ergens mee ophouden. Hij heeft nergens geduld voor'.
Een mooi geschreven boek, absoluut niet gedateerd, met vreemde personages, bizarre dialogen en gebeurtenissen. Ik moest er wel mijn best voor doen maar werd er zeer door geboeid.
1
Reageer op deze recensie