Licht en donker

Wat een gewèldig boek weer van deze auteur!
Lokatie is een geïsoleerd dorp in IJsland met 400 zielen. Er zijn acht met elkaar verweven verhalen waarin we de dorpsbewoners leren kennen, verteld vanuit de 'wij-persoon'. Meestal als wij 'de dorpsbewoners' als soms wij 'de mensheid'. En natuurlijk in zijn bekende, poëtische stijl met schitterende vergelijkingen. Ik noem er een paar:
'tranen hebben de vorm van roeiboten',
'de wereld was wit als engelenvleugels'
'een glimlach als stofgoud'
'de slaap is een grot waar hij inkruipt'.
'IJsland is een zandkorrel onder een eindeloos gapende wereld'

De personages zijn heel gewoon en tegelijkertijd toch bijzonder. Zo is er De astronoom, vroeger directeur van de breifabriek tot hij opeens in het Latijn begon te dromen. Jonas met zijn ongekend lichte huid en die alles weet over wadvogels. De mooie Elisabet met haar fluwelen jurk die een restaurant opent in de vroegere breifabriek. Kjartan en David die in Het Warenhuis werken en daar mysterieuze dingen meemaken. Benedikt die eindelijk zijn grote liefde vindt. Dit zijn maar enkele van de onvergetelijke dorpsgenoten.
Net zoals de titel is de toon donker en licht. Tragikomisch soms, maar ook melancholiek en wat triestig. 'De wereld is vol dromen die nooit in vervulling gaan'. 'Ons leven is nauwelijks iets anders dan een doelloze dwaaltocht'. Er is ook wel maatschappijkritiek wanneer het gaat over mensen als 'gevaarlijk voor de fragiele toekomst van de aarde' 'als we verder leven zoals we de laatste decennia hebben gedaan....dan komt het einde over ons.'
Björg, 'onze tante' vraagt zich op haar sterfbed af waarom ze heeft geleefd. 'Zouden deze verhalen over leven en dood in het dorp en zijn naaste omgeving een of andere reactie zijn op die vraag en de onzekerheid die erop volgde'.
Prachtige verhalen vond ik het. Wel om langzaam te lezen en stukjes te herlezen.