Lezersrecensie
Een leraar met een missie

18 december 2016
‘Het leven is een feest’. Dat is het motto van meester Bart Ongering, de bekendste meester van Nederland. Meester Bart is leraar Engels op een brede schoolgemeenschap in Amsterdam met kinderen uit allerlei culturele achtergronden. Zijn leerlingen gaan bij hem voor alles, hij probeert ze niet alleen een vak bij te brengen, maar helpt ze ook bij hun ontwikkeling. Of het nu gaat om verdriet om een demente oma, een ernstige ziekte, zorgen om de situatie in de wereld of een alcoholistische moeder, de jongens en meisjes op school kunnen altijd bij hem aankloppen. De band die meester Bart met zijn leerlingen heeft is uniek. Juist daarom is het mooi dat hij zijn ervaringen wil delen, via zijn blogs en zijn columns in Trouw.
In ‘Meester Bart op zijn best’ zijn de mooiste, ontroerendste en leukste columns over acht jaar voor de klas verzameld. Daarin blijkt dat meester Bart een missie heeft, die hem niet zomaar is komen aanwaaien. In de uitgebreide inleiding vertelt Bart het aangrijpende verhaal van zijn jeugd. Een jeugd die getekend was door de vroegtijdige ziekte en dood van zijn moeder. Zij vocht tevergeefs tegen kanker, net als meer familieleden. Bart vindt het moeilijk om hierover te praten, hij houdt het verdriet voor zich. De jaren daarna is Bart zoekende en probeert hij diverse opleidingen, totdat oom Harrie – die docent Engels is - adviseert om zich aan te melden voor de lerarenopleiding Engels. Dat blijkt een gouden greep. De passie voor het onderwijs is gewekt, en als Bart na de dood van zijn oma met de hulp van een psycholoog eindelijk de gebeurtenissen uit zijn jeugd verwerkt, komt zijn leven in beter vaarwater terecht.
Meester Bart neemt in zijn boek geen blad voor de mond en schrijft onomwonden over deze moeilijke jaren en het verdriet om het gemis van zijn moeder. Zij bracht hem de liefde voor het onderwijs bij. Vanuit haar visie om het beste uit leerlingen te halen, ontwikkelt hij zijn eigen manier van lesgeven. Ofwel in zijn eigen woorden: ‘Kinderen zien, ze echt horen, daar haal ik voldoening uit’.
Meester Bart is de meester die veel leerlingen graag willen hebben, maar die ook veel docenten aanspreekt. Door zich spontaan en kwetsbaar op te stellen en er op de juiste momenten voor zijn leerlingen te zijn, weet hij ze aan te spreken en te motiveren. In dertig vlot geschreven en aansprekende columns geeft Bart Ongering een inkijkje in zijn leven als onderwijzer. Ook de actualiteit ontbreekt daarbij niet. Racisme, de vluchtelingenproblematiek, oorlog, homoseksualiteit en transgenders, door de verhalen en ervaringen van meester Bart ziet de lezer hoe we ervoor moeten waken niet alles zwart-wit te zien.
Hoewel de huidige maatschappij niet bepaald makkelijk is en hij op persoonlijk vlak veel heeft meegemaakt, houdt Bart vast aan zijn motto om van het leven een feest te maken. Ondanks de terechte ernst van sommige columns en de mooie melancholieke sfeer in de beschrijvingen, weet Bart Ongering de zaken ook soms weer op een humoristische manier te relativeren.
De directe betrokkenheid die je als lezer voelt maakt dit fraaie boek extra lezenswaardig. De quotes tussendoor geven een pakkende onderbreking en bieden docenten hier en daar extra stof tot nadenken over hoe ze het lesgeven zelf willen zien. Dat enthousiasme daarbij voorop staat, mag duidelijk zijn. Om met meester Bart te spreken. ‘Met mijn salaris kan ik gewoon rondkomen. Het enthousiasme van de kinderen is een extraatje, een bonus waar ik iedere maand op kan rekenen.’
In ‘Meester Bart op zijn best’ zijn de mooiste, ontroerendste en leukste columns over acht jaar voor de klas verzameld. Daarin blijkt dat meester Bart een missie heeft, die hem niet zomaar is komen aanwaaien. In de uitgebreide inleiding vertelt Bart het aangrijpende verhaal van zijn jeugd. Een jeugd die getekend was door de vroegtijdige ziekte en dood van zijn moeder. Zij vocht tevergeefs tegen kanker, net als meer familieleden. Bart vindt het moeilijk om hierover te praten, hij houdt het verdriet voor zich. De jaren daarna is Bart zoekende en probeert hij diverse opleidingen, totdat oom Harrie – die docent Engels is - adviseert om zich aan te melden voor de lerarenopleiding Engels. Dat blijkt een gouden greep. De passie voor het onderwijs is gewekt, en als Bart na de dood van zijn oma met de hulp van een psycholoog eindelijk de gebeurtenissen uit zijn jeugd verwerkt, komt zijn leven in beter vaarwater terecht.
Meester Bart neemt in zijn boek geen blad voor de mond en schrijft onomwonden over deze moeilijke jaren en het verdriet om het gemis van zijn moeder. Zij bracht hem de liefde voor het onderwijs bij. Vanuit haar visie om het beste uit leerlingen te halen, ontwikkelt hij zijn eigen manier van lesgeven. Ofwel in zijn eigen woorden: ‘Kinderen zien, ze echt horen, daar haal ik voldoening uit’.
Meester Bart is de meester die veel leerlingen graag willen hebben, maar die ook veel docenten aanspreekt. Door zich spontaan en kwetsbaar op te stellen en er op de juiste momenten voor zijn leerlingen te zijn, weet hij ze aan te spreken en te motiveren. In dertig vlot geschreven en aansprekende columns geeft Bart Ongering een inkijkje in zijn leven als onderwijzer. Ook de actualiteit ontbreekt daarbij niet. Racisme, de vluchtelingenproblematiek, oorlog, homoseksualiteit en transgenders, door de verhalen en ervaringen van meester Bart ziet de lezer hoe we ervoor moeten waken niet alles zwart-wit te zien.
Hoewel de huidige maatschappij niet bepaald makkelijk is en hij op persoonlijk vlak veel heeft meegemaakt, houdt Bart vast aan zijn motto om van het leven een feest te maken. Ondanks de terechte ernst van sommige columns en de mooie melancholieke sfeer in de beschrijvingen, weet Bart Ongering de zaken ook soms weer op een humoristische manier te relativeren.
De directe betrokkenheid die je als lezer voelt maakt dit fraaie boek extra lezenswaardig. De quotes tussendoor geven een pakkende onderbreking en bieden docenten hier en daar extra stof tot nadenken over hoe ze het lesgeven zelf willen zien. Dat enthousiasme daarbij voorop staat, mag duidelijk zijn. Om met meester Bart te spreken. ‘Met mijn salaris kan ik gewoon rondkomen. Het enthousiasme van de kinderen is een extraatje, een bonus waar ik iedere maand op kan rekenen.’
1
Reageer op deze recensie