Een seriemoordenaar slaat toe

Rust en een ontspannen middag wordt rechercheurs Laura Mandemaker en Hans Dijkma niet gegund. Het lichaam van een vermoorde vrouw is in de nabijheid van natuurgebied Bossche Broek gevonden en zij moeten naar de plaats delict. Niet lang daarna volgen meer moorden. En ook twee keer een poging tot moord, zowel op de plebaan, een persoonlijke vriend van Hans en Laura, als op de eigenares van het huis dat Paula en Hans tijdelijk huren.
Een zichtbare overeenkomst tussen de vermoorde vrouwen is dat met lippenstift hetzelfde woord op hun voorhoofd geschreven is, een duidelijk merkteken. Maar zijn er nog meer overeenkomsten te ontdekken tussen de slachtoffers die naar de moordenaar kunnen leiden?
De rechercheurs starten het onderzoek en hopen te kunnen voorkomen dat er meer moorden gepleegd zullen worden.
Als het erop lijkt dat er vanuit het politieteam informatie naar de pers wordt gelekt en er ook nog eens belangenverstrengeling blijkt als een ongeduldige Vincent, chef van het team, van bovenaf onder druk wordt gezet om het onderzoek af te sluiten, wordt het opsporingswerk er niet makkelijker op. Het geeft veel spanning binnen het team en in de privésfeer.
Zal het team de moordenaar weten te stoppen voor hij weer toeslaat?

Het verhaal speelt zich grotendeels af in Den Bosch, met een kort uitstapje naar Helmond, en geeft gaande het verhaal ook veel informatie over de stad. Mensen die de stad kennen, zullen veel herkennen, voor mensen die de stad niet kennen, geeft het een levendig beeld.
Afwisselend met de verhaallijn van de moorden komt ook een verhaallijn over het privéleven van Paula en Hans aan de orde. Ze moeten op korte termijn het huis dat ze huren uit en zoeken naar een andere woning. Maar doen ze dat in Den Bosch of elders? Zullen ze hun baan wel kunnen behouden?

Door de vliegende start in de Proloog zit je vanaf het begin in het verhaal en is de spanning meteen te voelen. Franziska Weissenbacher weet de spanningsboog door het hele verhaal in een golvende lijn vast te houden en als lezer blijf je in de greep van het verhaal.
Meerdere plotwendingen dragen ertoe bij dat je regelmatig op het verkeerde been gezet wordt.
Een minpuntje is dat het eind van het verhaal tamelijk voorspelbaar is en je je afvraagt waarom het politieteam, en met name Paula en Hans, niet zien dat de oplossing voor hen ligt.

De karakters van de personen in het boek zijn erg goed neergezet en voldoende uitgediept, of het nu om de rechercheurs gaat of om de moordenaar. Je dringt door in hun brein en snapt wat hen beweegt.

Het boek leest door de schrijfstijl erg vlot, mede door de afwisseling van de verhaallijnen en de korte hoofdstukken.

Zout op de friet? Het is een vraag die Franziska Weissenbacher al honderden keren heeft gesteld. Ze is namelijk allround medewerkster in een frietzaak/automatiek. In haar vrije tijd schrijft ze misdaadverhalen. Ze is getrouwd, moeder van twee dochters en vier zonen en oma van een groeiend aantal kleinkinderen.
Haar debuut als thrillerauteur was in 2018 bij Uitgeverij LetterRijn. Haar korte verhaal 'Tik ... tak ...' verscheen in de bundel 'Deadline'.
Daarna verschenen van haar hand de thrillers 'De matchmaker' (in eigen beheer uitgegeven bij Boekscout) en ‘Graf 521’ (uitgegeven bij LetterRijn).
“Allemaal hoeren” is het vervolg op deze boeken over de rechercheurs Mandemaker en Dijkma, maar de boeken zijn ook los van elkaar te lezen.