Identiteit, verlangen en volwassen worden
Centaur speelt zich af in het Paramaribo van de jaren negentig. Hoofdpersoon Gili is een student die, omdat hij vindt dat zijn leven stil staat, naar Nederland wil om daar te gaan studeren. Voor die toekomstdroom moet hij geld hebben en dat probeert hij te verdienen door mee te doen aan een springwedstrijd.
Het boek is vlot geschreven in heldere taal. Zoals de tekst op het voorblad zegt, het is een roman die gaat over identiteit, verlangen en volwassen worden in Paramaribo. Als extraatje krijg je 2 foto’s van een jonge Polanen, de foto op de omslag en een foto binnen in het boek.
Over die Surinaamse identiteit heeft Gili een nogal sombere visie:
“Wij zijn een land van toneelspelers. Als de dingen niet gaan zoals wij willen, gaan we zwaar ademen, rollen we met onze ogen, roepen we God aan en vloeken we alsof ons leven ervan afhangt. Dat maakt het moeilijk om echte woede, wanhoop of verdriet te herkennen.”
“Suriname is die steun van Nederland kwijt en van onhandig kind zijn we na de onafhankelijkheid verandert in een tiener die hosselt, overal geld leent, drugs dealt, rooft en moordt als het zo uitkomt.”
“En toch zullen jullie dit land missen als je weer thuis bent.”
Het verlangen van Gili naar een beter leven is iets waarvoor hij veel over heeft.
“De dood van een vriend kan je haarscherp laten zien hoe uitzichtloos je eigen leven is. Ik realiseerde me dat tijd verspillen niets minder is dan de dood tarten.”
Gili wordt langzaam maar zeker volwassen. Hij leert reflecteren op zichzelf en kan zelfs sorry zeggen.
“….., maar nu voel ik hoe zwaar het is: alsof je een steen uit je binnenste omhoog moet halen en boven je hoofd moet tillen.”
Hij heeft zijn eigen identiteit gevonden.
Er komen veel personen voor in het boek, sommigen zijn uitgewerkt en anderen veel minder. Het lijkt mij een mooi boek voor scholieren, het past mooi in hun belevingswereld en ze krijgen er een extra stukje Suriname bij. Want dat is wat het boek doet, het doet je verlangen naar meer over de Surinaamse cultuur en natuur.
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Marianne van de Boeken
Gesponsord
Aan het lot kun je niet ontsnappen ... of wel?
Intermezzo is een prachtige roman over broers en geliefden, van dé literaire stem uit Ierland.
Door de late middeleeuwen letterlijk aan te raken blaast Van Loo ons verre verleden meer dan ooit nieuw leven in.
Een ode aan de Hollandse keuken en de smaak van thuis.
Meer dan 200 recepten voor de kerstdagen.
Superdikke editie met 3D-beeld, geuren en vele andere extra's!
Het leukste cadeau voor iedereen: lol verzekerd!
Toine Heijmans neemt zijn lezers mee naar de uiterwaarden, de laatste Nederlandse wildernis.
Een roman over iemand die floreert als onderzoeker, maar zich het comfortabelst voelt als ze zelf in de schaduw blijft
In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende, grappige en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder.
De schitterende beelden en poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen het meisje en de drie dieren.
Een magisch coming-of-age-verhaal over een jongen die zijn eerste weekend zonder zijn ouders doorbrengt. . . en een leeuw die op hem komt passen.
Een thriller over verloren zielen, familiebanden en dodelijke loyaliteit.
Deze nieuwe fase kan er een zijn van vreugde, vervulling en verdieping.
De Gouden Griffel-winnaar in een luxe uitgave!
De auteur van Het meisje in de trein is terug! Ligt de waarheid op het eiland begraven?
Kenia, 1926. De jonge Ivy staat voor grote uitdagingen. Ondertussen is Ranjana, een jonge Indiase vrouw, op de vlucht.
Een nieuwe, inclusieve geschiedenis van het vroegst bewoonde continent van de wereld.
Een prachtig overzicht van de liefdespoëzie, van de vroege middeleeuwen tot nu
Hoe kunnen we ons een weg banen door dit alles?
Drie jaar geleden overleed haar beste vriendin, en sindsdien staat Erins leven stil.
Kenia, 1910. Als de jonge Ivory meereist met haar vader op safari, wordt ze onmiddellijk verliefd op het land en de natuur
