Lezersrecensie
Dromen en opnieuw beginnen in een idyllisch Iers dorpje
In de Klavertjes-serie van Anne Labus staat een idyllisch dorpje in Ierland centraal en dan met name de bewoners en hun saamhorigheid. De kleine pottenbakkerij is het vierde deel en gaat over Moya. Zij is een pottenbakster met een grote passie voor het ambacht. Het bijzondere handwerk wat zij maakt voor het familiebedrijf is pure kunst, maar haar broer Aidan bekijkt het pragmatisch. Vanwege de financiële problemen van hun bedrijf vindt hij het nodig om het handwerk te vervangen door massaproductie. Voor Moya is dit een enorme schok en ze besluit een adempauze te nemen in Busby, het charmante Ierse dorpje waar ze opgroeide met haar vader en tweelingbroer Liam. Wanneer ze daar een verlaten pottenbakkerij ontdekt, begint het te kriebelen. Zou ze hier haar eigen droom kunnen verwezenlijken? Ze besluit in het diepe te springen en gaat het nieuwe avontuur aan met haar eigenwijze collega Robin en haar koppige teckel Mister Miller. Maar dan wordt Robins moeder ernstig ziek en dreigt alles te mislukken.
Waar ik me bij het eerste deel regelmatig af vroeg waarom personages opgevoerd werden, aangezien ze niet echt een rol in dat verhaal hadden, bleek achteraf mijn vermoeden te kloppen: Ze werden alvast geïntroduceerd voor een volgend deel. In De kleine pottenbakkerij zien we dan ook meerdere personages uit de vorige drie boeken terug. Ook Lena, Kathy en Lou, de hoofdpersonages van de vorige drie boeken, spelen wederom een rol. Het is daarom leuker om de andere delen ook gelezen te hebben. Alle boeken zijn prima los te lezen, maar dan mis je gewoon wat dingen die wel logisch zijn wanneer je de vorige delen al kent.
Moya is goed uitgewerkt als hoofdpersoon. Ze is creatief en heeft een bijzonder mooie band met haar tweelingbroer, maar degene die echt de show steelt is Mister Miller, de teckel. Deze eigenwijze viervoeter zorgt voor veel humor en hartverwarmende momenten. Moya heeft hele gesprekken met hem en dat geeft het geheel een humorvolle luchtigheid. Het is dan ook niet moeilijk om met haar mee te leven. Net als bij de vorige delen zijn jezelf mogen zijn en dromen najagen thema's. Met haar beeldende schrijfstijl neemt Anne Labus je mee terug naar Busby, waarbij de omgeving tot leven komt en de beslommeringen van de bewoners aan je voorbij trekken. Soms rustig kabbelend, soms door onverwachte gebeurtenissen ineens snel. Ook de afwikkeling naar het einde toe had van mij wat uitgebreider gemogen, maar gezien de ervaringen zien we Moya vast gewoon weer terug in deel 5: Winterdromen in de theesalon, wat in september al zal verschijnen en waarover in het nawoord al iets verklapt wordt.
Al met al is De kleine pottenbakkerij een leuk, lief, hartverwarmend verhaal over dromen en opnieuw beginnen, romantiek, vriendschap en humor, de saamhorigheid in een klein historisch dorpje met de nostalgie van oude gebouwen en een geweldige teckel die de show steelt!
Waar ik me bij het eerste deel regelmatig af vroeg waarom personages opgevoerd werden, aangezien ze niet echt een rol in dat verhaal hadden, bleek achteraf mijn vermoeden te kloppen: Ze werden alvast geïntroduceerd voor een volgend deel. In De kleine pottenbakkerij zien we dan ook meerdere personages uit de vorige drie boeken terug. Ook Lena, Kathy en Lou, de hoofdpersonages van de vorige drie boeken, spelen wederom een rol. Het is daarom leuker om de andere delen ook gelezen te hebben. Alle boeken zijn prima los te lezen, maar dan mis je gewoon wat dingen die wel logisch zijn wanneer je de vorige delen al kent.
Moya is goed uitgewerkt als hoofdpersoon. Ze is creatief en heeft een bijzonder mooie band met haar tweelingbroer, maar degene die echt de show steelt is Mister Miller, de teckel. Deze eigenwijze viervoeter zorgt voor veel humor en hartverwarmende momenten. Moya heeft hele gesprekken met hem en dat geeft het geheel een humorvolle luchtigheid. Het is dan ook niet moeilijk om met haar mee te leven. Net als bij de vorige delen zijn jezelf mogen zijn en dromen najagen thema's. Met haar beeldende schrijfstijl neemt Anne Labus je mee terug naar Busby, waarbij de omgeving tot leven komt en de beslommeringen van de bewoners aan je voorbij trekken. Soms rustig kabbelend, soms door onverwachte gebeurtenissen ineens snel. Ook de afwikkeling naar het einde toe had van mij wat uitgebreider gemogen, maar gezien de ervaringen zien we Moya vast gewoon weer terug in deel 5: Winterdromen in de theesalon, wat in september al zal verschijnen en waarover in het nawoord al iets verklapt wordt.
Al met al is De kleine pottenbakkerij een leuk, lief, hartverwarmend verhaal over dromen en opnieuw beginnen, romantiek, vriendschap en humor, de saamhorigheid in een klein historisch dorpje met de nostalgie van oude gebouwen en een geweldige teckel die de show steelt!
1
Reageer op deze recensie