Crime Scene Investigation met een hoofdrol voor beroemde gerechten
De locatie: de keuken. De dader: een beroemde kok, een onbekende dame of…. De getuigen: tijdgenoten die zagen hoe het gerecht ontstond. Marian Mudder en Danielle Hermans onderzoeken in hun boek Fooddetective beroemde gerechten en het verhaal van hun oorsprong en hoe ze werden tot het gerecht dat we nu kennen.
Zo bespreken zij de oorsprong van de Sachertorte, Tarte tatin, Ceasar Salad en vele anderen. In het boek gaan zij de gangen na van de mogelijke verdachten. Waar het onwaarschijnlijk is dat mogelijke betrokkenen elkaar gekend hebben, worden deze ter zijde geschoven en komen nieuwe verdachten in beeld tot er een naar grote waarschijnlijkheid bewezen verhaal is. Een gerecht dat ontstaan is doordat iemand iets moest maken en dus maar gebruikt heeft wat er voor handen was? Al te toevallig dat nou juist alle ingrediënten voor madeleines aanwezig waren, maar hoe ontstonden ze dan wel?
Voor mij geen madeleines, ik koos de Bloody Mary.
Voor 2 personen:
ijsblokjes
100 ml wodka
200 ml tomatensap
Sap van 1 citroen
Zwarte peper en zout
3 druppels worcestershiresaus
2 druppels tabasco
1 bleekselderijstengel
Extra nodig:
een cocktailshaker
Een weckpot
Vul de cocktailshaker met een paar ijsblokjes en giet de wodka en het tomatensap erin. Maal er wat zwarte peper over en doe er een snuf zout bij. Schud even goed en voeg worcestershiresaus, tabasco en citroensap toe. Schenk de drank uit in een longdrinkglas. Zet de selderijstengel in het glas.
Mmmm, dat is nog eens een lekker drankje. Lekker pittig en fris. En nog gezond ook met tomatensap en citroen. Zolang je er niet te veel van drinkt, dan! De rol van de weckpot is me nog duister, maar is misschien een onderdeel van de crimescene .
Het boek is aantrekkelijk vormgegeven en bestaat uit 2 delen. Het eerste betreft het onderzoek en is geheel in zwart-wit uitgevoerd met hier en daar een pentekening. Dit deel gaat over de onderzoeken naar het ontstaan van de gerechten. De koppen van de paragrafen verwijzen regelmatig weer naar een CSI-onderzoek zoals sporenonderzoek, het vonnis. Soms staat er extra informatie in een kadertje, bijvoorbeeld over het jaarlijkse Tarte tatinfestival. Het tweede deel geeft de recepten, hier met fullcolour foto’s die je direct doen inzien waarom iets een klassieker is geworden.
Is Fooddetective een kookboek? Nee, het is een leuk en interessant feitenboek. Behalve hun liefde voor eten delen de schrijfsters ook een passie voor verhalen. Zij geven helder de loop van het onderzoek weer en ook waar het spoor niet verder terug te vinden was. Deze onderzoeken zijn de ruggengraat van het boek. Ze gaan over rechtszaken en verhalen over koks vermomd als tuinman, die dan als tuinman minder geslaagd bleken dan als kok en snel ontmaskerd werden. Ze vertellen over mensen met een passie voor voedsel zoals de componist Rossini (Tournedos Rossini). Deze zou naar verluidt slechts 3 keer in zijn leven gehuild hebben. “De eerste keer toen zijn eerste opera flopte, de tweede keer toen hij Niccola Paganini viool hoorde spelen, de derde keer toen een met truffels gevulde kalkoen tijdens een boottochtje overboord sloeg. Mooie vent, die Rossini.“
De verhalen maken het boek boeiend met alle details, weetjes en feiten rond een gerecht. De gerechten passeren zo op onderhoudende wijze de revue. En dat doet het ook goed aan de eettafel. Met dit boek in de keuken weet een beetje kok een klassieker op tafel te zetten en die kan zijn gasten vervolgens hierover ook boeiende anekdotes voorschotelen.
Reageer op deze recensie