Voor iedereen die van de keuken uit het Midden-Oosten houdt

Bonte kleuren in een vlammend patroon, het zwart zacht velour, zo’n boek vraagt erom om opgepakt te worden en om in te kijken: Veggiestan, een vegetarische reis door het Midden-Oosten van Sally Butcher verleidt al vanaf de omslag.  En zodra je het opent is het genieten van de foto’s. Hierop staat het gerecht afgebeeld, nonchalant gerangschikt op een bord. Iedere keer is het bord of de kom met zorg uitgekozen, geplaatst op een mooie ondergrond, een geborduurd tafelkleed een oud, net afbladderend dienblad.
Het boek is ingedeeld in thema’s als brood en gebak, peulvruchten, groenten, desserts, maar ook sauzen en inmaken. In ieder hoofdstuk wordt een eenvoudig recept gegeven en een bekend gerecht uit deze keuken gepresenteerd. Maar ook veel onbekende gerechten. Zo staat in het hoofdstuk Sauzen en inmaken een recept voor geconserveerde citroen en eigengemaakte harissa. En roze ingemaakte raapjes en pompoenjam met garam masala.
De recepten worden begeleid door een duidelijke instructie. Ook onbekende ingrediënten krijgen voldoende toelichting. Vaak staan er in de kantlijn handige tips. Sommige gerechten worden geïntroduceerd met een mooi verhaal over bijvoorbeeld de bedelaar die zijn brood door de damp van de soep bewoog om een beetje smaak te geven aan het brood.

Ik wilde een keer iets anders mee doen met tahin en koos voor dit recept.
Tahinopita van Alki’s moeder
Voor circa 15 stuks

Voor het deeg
7 gr gedroogde gist
50 gr suiker
100 ml warm water
500 gr bloem
Snufje zout
2 eieren gesplitst
200 ml slagroom
50 gr sesamzaad
Geraspte schil en sap van 1 sinaasappel
225 gr gekoelde boter

Voor de vulling:
250 ml tahin
200 gr suiker
50 ml koude sterke zwarte koffie
2 eetl sinaasappelsap
1 theel kaneelpoeder
½ theel kardamompoeder
1 theel pimentpoeder

Strooi gist en suiker in het water en zet 10 minuten weg, of  tot het gaat schuimen. Zeef bloem en zout boven een kom en maak een kuiltje in het midden. Klop de eigelen, room en het gistmengsel stevig door de bloem met een houten lepel. Voeg sesamzaad en sinaasappelrasp toe en rol het deeg tot een bal. Dek de kom al met een vochtige doek  en laat het deeg ongeveer 1 uur rijzen.
Klop de tahin met de suiker (hier komt de blender goed van pas) en druppel er koffie en sinaasappelsap bij om het soepeler te maken. Meng de specerijen erdoor en zet de pasta tot gebruik in de koelkast.
Kneed het deeg op een bebloemd aanrechtblad en rol het uit tot een rechthoekig vel van 1 cm dik. Leg er hier en daar klontjes boter  van 1 cm op en vouw het deeg dan dubbel. Rol het deeg weer uit, draai het en kwartslag en vouw weer dubbel. Op die manier wordt de boter goed in het deeg gerold.
Laat het deeg 30 minuten rusten en rol het dan weer uit tot een vierkant van zo’n 5 mm dik. Besmeer het met de tahinpasta tot op 5 mm van de rand en rol het deeg op. Snijd deze worst in circa 15 gelijke plakken en druk deze wat platter met je handpalm.
Verwarm de oven voor op 180 graden Celsius. Klop het eiwit licht op. Leg de plakken op een ingevette bakplaat, bestrijk de bovenkant met het eiwit en bak 20 minuten of tot ze goudbruin zijn. Heerlijk bij het ontbijt zowel warm als koud. Ze zijn een paar dagen houdbaar en je kan ze het best verpakt en koel bewaren maar niet in de koelkast.

Stap voor stap heb ik de instructies gevolgd voor dit wat bewerkelijke gerecht. Het deeg rolde goed uit en werd een rechthoek, de vulling was voldoende voor de hele lap, het werden er meer dan 20.  Brosse koeken met een kleverige vulling en net iets fris door de sinaasappelrasp en een beetje pit door de piment: Heerlijk!
Het kookboek is geschikt voor mensen die van de keuken uit het Midden-Oosten houden. De gerechten zijn divers, het ene bewerkelijk, het andere zeer eenvoudig. Je hoeft niet perse veel  tijd in de keuken te staan. Deze tahinkoeken kosten wat tijd, maar bijvoorbeeld de aardappelkaaskoeken zijn zo klaar.
Bij ieder recept staat aangegeven voor hoeveel personen dit bedoeld is. Ik vind de opgegeven ingrediëntenlijst erg veel Dit maakt het boek minder geschikt voor beginnende koks.
Sommige ingrediënten zijn lastiger te vinden (nigellazaad, citroentijm of specifieke Perzische ingrediënten) maar de schrijfster geeft meestal een alternatief en een instructie om het zelf te maken.  Het boek is daardoor geschikt voor mensen die het leuk vinden om producten zelf te maken, als brood, yoghurt, jam, ingemaakte groenten. Ook de achtergrondinformatie over een gerecht zijn interessant. Ze gaan in op de herkomst van een gerecht of er wordt een sage verteld over een ingrediënt.  Naast de recepten zijn ook deze verhalen boeiend. Veggiestan streelt meerdere zintuigen!