De beste vriend

In Wyoming gebeurt een bizar ongeluk. Iemand raakt onwel en zijn auto rijdt recht op een ander voertuig af. Bij toeval worden er na het ongeluk twee vreselijk toegetakelde moordslachtoffers ontdekt. De man die gearresteerd wordt, wil enkel met Robert Hunter praten. Al snel blijkt hij een van Roberts jeugdvrienden te zijn. Hij beweert bij hoog en laag dat hij slechts een pion is en zelf niet de moordenaar is.

Robert Hunter wordt aangesteld door de FBI om mee te werken aan het onderzoek. Er komen vreselijke en gruwelijke geheimen naar boven. Hij ontmaskert een seriemoordenaar die tot in de puntjes voorbereid is.

Bijna elk hoofdstuk eindigt met een cliffhanger. Dus dan wil je natuurlijk verder lezen. Het verhaal blijft in het begin relatief braaf tegenover de vorige boeken van Chris Carter maar hij heeft zeker nog gruwelijkere verrassingen in petto. Ondanks dat de dader al snel in hechtenis is genomen en dus ook al bekend is, is het verhaal heel goed opgezet, blijft het spannend en zijn er verrassende plotwendingen. Je krijgt als het ware een kijkje in het zieke gestoorde brein van een seriemoordenaar. En deze moordenaar laat het niet na om ook in Hunter zijn hoofd te kruipen. Aanvankelijk lukt het niet maar ook Robert Hunter heeft een zwakke plek.

Ook over Robert Hunter komen we meer te weten dan ooit. Dit hebben we te danken aan wie ooit zijn beste vriend is geweest. Om in Roberts hoofd te kruipen, rakelt hij zijn verleden op. Een verleden dat Robert om zichzelf te beschermen liever niet over praat.

Het boek is dus een beetje anders dan de vorige boeken maar duidelijk van de hand van Chris Carter. Nu al ben ik weer enorm benieuwd naar het boek dat over een half jaar in het Nederlands verschijnt.