Voor lezers van De zeven zussen

Het tweede boek in de bloemenserie. Een serie voor lezers van De zeven zussen. Het boek heeft naast een heel mooie cover ook supermooie sprayed edges gekregen.

Dit verhaal gaat over Soley, een zangeres. Haar vader is oorspronkelijk van Ijsland maar probeert Soley te overtuigen om daar nooit heen te gaan. Echter als ze een aanbod krijgt om op een festival in Reykjavic op te treden, grijpt ze die kans om haar roots op te zoeken.

Ik heb Ijsland nog niet bezocht maar zou het wel eens graag doen. Het land werd goed beschreven, zowel de stad Reykjavic als het eerder platteland waar Soley ook naartoe gaat om haar familie te bezoeken. De schrijfstijl is beeldend en je kan het echt voor je zien.

Het verhaal van Soley is echt helemaal anders dan het verhaal van Dalia. Ze komt terecht op het eiland en ontmoet er enkele vriendelijke gezichten. Al kan dat niet van iedereen gezegd worden. Haar grootvader reageert niet meteen blij om zijn kleindochter te zien. Ze is vastbesloten om te weten te komen waarom. Gelukkig heet Ylfa haar meteen welkom en mag ze ook ineens blijven logeren op de paardenboerderij van Ylfa. Jon werkt er ook af en toe mee. Zo leert ze Jon steeds beter kennen. Ondanks dat hij eerst vooral nors reageerde, bloeit hij nu ook wat meer open.

Net als in het eerste deel gaan we ook terug in het verleden. Een tipje van de sluier kwam al in boek 1. Op basis van een schilderij van iemand die sprekend op Soley lijkt. Dit blijkt haar grootmoeder te zijn, die tijdens de oorlogsjaren verliefd werd op een Britse soldaat.

Heden en verleden wisselen elkaar af. Het is een mooi verhaal, de schrijfstijl is fijn maar toch mis ik iets in deze serie. Dat is wat De zeven zussen wel deed en dat was me net iets nieuwsgieriger maken naar de volgende delen. Dat heb ik hier minder, ondanks dat er steeds een kleine teaser naar het volgende boek is.