De minibieb

Toen ik zag dat dit boek in de catalgous van uitgeverij De Fontein stond, wist ik dat ik het wilde lezen. Zelfs zonder de korte inhoud te bekijken. De titel en de cover alleen al, maken dat deze boekenliefhebber het boek wou lezen.

Erin zit in een moeilijke periode. Ze rouwt om haar vriendin, haar baan maakt haar niet gelukkig en op de koop toe zet ze per ongeluk het boek van haar vriendin in de minibieb. Het laatste tastbare item van haar overleden vriendin raakt daarmee kwijt. Bij haar moeder kan ze niet terecht want de relatie met haar is vrij slecht. Ze heeft verder alleen haar zus die recht voor de raap is en een collega waar ze zich aan optrekt als het er weer eens tegenzit met de baas.

Als ze een tijdje later het boek terugvindt, blijkt iemand op haar aantekeningen in het boek te hebben gereageerd en stelt deze persoon voor om een boek van Charles Dickinson te lezen. Zo wisselen Erin en de onbekende boeken uit en leren ze elkaar kennen zonder elkaar ooit te zien.

James heeft een moeilijke relatie met zijn ouders en ontvlucht het platteland maar al te graag voor zijn leven in Londen. Alles wat hij doet, doet hij om maar niet in hetzelfde straatje als zijn ouders terecht te komen. Zijn vader was ooit een succesvolle muzikant maar bezorgt nu pizza’s en zorgt voor James’ moeder die een bipolaire stoornis heeft. Als James een volgeschreven exemplaar in de minibieb vindt, wordt hij erdoor geraakt en nodigt hij deze persoon uit om door middel van de notities in de kantlijn, een nieuw boek te lezen.

Maar Erin en James hebben een verleden samen. Ooit waren ze vrienden. Deze vriendschap werd echter brutaal beëindigd. Erin voelt nog steeds heel wat haat tegenover hem maar tegelijk vindt ze in deze “Mystery Man” een klankbord waarbij ze zich eindelijk open kan stellen.

Deze roman is een slow burn romance en hoewel het bookswappen de hoofdverhaallijn is, is het boek nog heel wat meer. De hoofdpersonages worden goed uitgewerkt en enkele verhaallijnen raakten me ook echt. Bijvoorbeeld over de ziekte van James’ moeder en hoe hij en zijn vader ermee omgaan. En over Erins vriendschap met Bonnie en haar schuldgevoel tegenover haar.

Een vlotgeschreven feelgoodverhaal dat op het lijf geschreven is van boekenliefhebbers. Er worden heel wat boeken besproken en er staat een minibieb centraal in het boek. Het verhaal zelf kent ook wel wat diepgang. De personages hebben hun positieve en minder positieve kanten wat hen “echt” maakt. Ik heb genoten van het verhaal. Het boek is zeker een aanrader voor lezers van feelgood.